Spartaco Schergat: Wodowanie dziewiątej fregaty FREMM

24 listopada 2023 roku, w stoczni Fincantieri w Riva Trigoso, miało miejsce wyjątkowe wydarzenie – wodowanie i przygotowanie do transportu fregaty Spartaco Schergat, która jest dziewiątą jednostką wielozadaniową FREMM dla włoskiej Marina Militare.

Wodowanie dziewiątej fregaty FREMM
Wodowanie dziewiątej fregaty FREMM
Źródło zdjęć: © Fincantieri

08.12.2023 13:44

Spartaco Schergat (F 598), należąca do podtypu przeznaczonego do ogólnych zadań (general purpose), stanowi przedostatnią fregatę w serii zaplanowanej dla Marina Militare. Dziesiąta i ostatnia fregata serii FREMM jest obecnie w trakcie budowy, a prace na niej rozpoczęto w październiku 2021 roku.

Po zwodowaniu, prace montażowe jednostki będą kontynuowane w stoczni Muggiano (La Spezia), a jej wejście do służby zaplanowane jest na 2025 rok. Fregata Spartaco Schergat, podobnie jak jej siostrzane jednostki jednostki, charakteryzować się będzie dużą uniwersalnością i wielozadaniowością. Okręt będzie miał 144 metry długości i 19,7 metra szerokości, a jego wyporność wyniesie około 6700 ton. Będzie w stanie osiągnąć prędkość ponad 27 węzłów przy 200 osobowej załodze na pokładzie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jednostka ta stanowi znaczące wzmocnienie potencjału bojowego włoskiej floty. Głównym uzbrojeniem fregaty będzie armata kalibru 127mm/64, zdolna do prowadzenia precyzyjnego ostrzału na dłuższych dystansach. Okręt wyposażony będzie również w systemy rakietowe, w tym wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych i przeciwpodwodnych, które zwiększą jego zdolność do prowadzenia działań w różnych scenariuszach konfliktów morskich. Zaawansowany system obrony przeciwrakietowej fregaty, w tym systemy śledzenia i namierzania, dodatkowo potęguje jej wartość bojową.

Wyposażenie okrętu obejmuje radar wielofunkcyjny Herakles, 32 wyrzutnie Sylver A50 dla przeciwlotniczych pocisków rakietowych Aster 15 i Aster 30, 8 pocisków przeciwokrętowych Exocet MM 40 oraz dwie podwójne wyrzutnie torped MU 90. Dzięki zwiększonym zdolnościom radiolokatorów i systemów łączności, radarowi kierowania ogniem oraz systemowi SETIS CMS, wyposażonemu w specyficzne funkcje obrony przeciwlotniczej, wydajność systemu bojowego okrętu została znacząco wzmocniona.

W kontekście walki podwodnej, fregata Spartaco Schergat zostanie wyposażona w nowoczesne sonary oraz torpedy, co pozwoli na skuteczną detekcję i neutralizację potencjalnych zagrożeń podwodnych. Ponadto, na fregacie będzie zaokrętowany śmigłowiec pokładowy, co znacznie zwiększy jej zdolności operacyjne, zwłaszcza w zakresie patrolowania i działań poszukiwawczo-ratowniczych.

Interesującym faktem jest, że Fincantieri nie ograniczyło się do wyprodukowania tylko dziesięciu fregat FREMM. Rzeczywista liczba tych jednostek na wynieść dwanaście, co wynika ze sprzedaży dwóch jednostek, pierwotnie przeznaczonych dla Marina Militare, do Arabskiej Republiki Egiptu. Spartaco Schergat i Emilio Bianchi to nazwy jednostek, które obecnie są częścią floty Egiptu jako Al Galala (F 1002) i Bernees (F 1003), uzupełniając skład egipskich sił morskich obok pierwszego egipskiego FREMM-a – Tahya Misr (F 1001), wcześniej znanego jako francuska fregata Normandie.

Spartaco Schergat zostanie przetransportowana barką do stoczni Fincantieri w La Spezii, gdzie zostaną zakończone prace wyposażeniowe, próby morskie oraz odbiorcze. Planuje się, że gotowy okręt zostanie wcielony do włoskiej marynarki wojennej w 2025 roku.

Program FREMM, realizowany pod auspicjami OCCAR (Organisation Conjointe de Cooperation sur l’Armement, czyli Międzynarodowa Organizacja Współpracy w dziedzinie Uzbrojenia), jest wspólnym przedsięwzięciem Republiki Francuskiej i Republiki Włoskiej, działającym z ramienia ministerstw obrony obu państw. Francuska część tego programu zakończyła się z przekazaniem ostatniej, siódmej jednostki Alsace, która była pierwszym okrętem zbudowanym w wersji przeciwlotniczej FREMM DA (Frégate Européenne Multimissions de Défense Aérienne). Budowa dziesięciu włoskich okrętów typu FREMM trwała nieco dłużej, nie tylko z powodu większej liczby jednostek, ale również ze względu na wspomniany transfer dwóch z nich do Egiptu.

Źródło artykułu:PortalStoczniowy.pl
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (4)