NATO na zakupach. Mocarstwo wyraziło zgodę na zamówienie

W piątek 22 grudnia Agencja Wsparcia i Zamówień NATO (NATO Support and Procurement Organisation, NSPA) otrzymała zgody Departamentu Stanu USA na zakup uzbrojenia i usług oraz złożyła zamówienie na zestawy przeciwlotnicze w Szwecji. Całość można wycenić na maksymalnie 965 mln USD (3,8 mld zł).

Zgodnie z pierwszą informacją, amerykańska Agencja Współpracy Obronnej DSCA (Defense Security Cooperation Agency) opublikowała zgodę Departamentu Stanu USA na ewentualną sprzedaż pakietu 940 pocisków rakietowych do przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych FIM-92K Stinger Block I, akumulatorów do chłodzenia wyrzutni (Battery Coolant Units, BCU), metalowych kontenerów transportowych, pomocy produkcyjnej, technicznej i inżynieryjnej rządu USA i wykonawcy umowy (RTX i Lockheed Martin) oraz inne powiązane elementy logistyki i wsparcia programu. Pakiet wyceniono na maksymalnie 780 mln USD (3,07 mld zł).

Odbiorcami ewentualnego zamówienia będą Niemcy, Włochy i Królestwo Niderlandów. Nie jest to zaskoczeniem, gdyż rząd w Berlinie przekazał walczącej Ukrainie 500 zestawów Stinger, Włochy nieokreśloną liczbę, natomiast Królestwo Niderlandów 50 wyrzutni i 200 pocisków. W tym miejscu warto dodać, że ppzr Stinger w SZ Ukrainy pochodzą przede wszystkim z zasobów amerykańskich: ponad 2 tys. zestawów, jak również z Danii (407 pocisków), Łotwy (nieujawniona liczba) oraz Litwy (nieujawniona liczba).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Tymczasem Stany Zjednoczone pracują nad wdrożeniem następcy Stingera w przyspieszonym harmonogramie, ale w międzyczasie, w maju 2022 r., US Army zleciły wyprodukowanie 1,7 tys. zestawów, jednak dostawy miałyby ruszyć dopiero w 2026 r. z uwagi na konieczność ponownego rozruchu linii produkcyjnej. Wojna w Ukrainie obnażyła konieczność podjęcia podobnych kroków w zakresie zwiększenia zdolności produkcyjnych amunicji przeciwlotniczej, tak samo jak w przypadku amunicji artyleryjskiej, w celu uzupełnienia zasobów NATO.

Zgodnie z drugą informacją, NSPA wnioskowała ponownie do rządu amerykańskiego o pakiet wsparcia dla ciężkich samolotów transportowych Boeing C-17A Globemaster III za maksymalnie 150 mln USD (590 mln USD). Pakiet obejmuje usługi wsparcia inżynieryjnego, technicznego i logistycznego rządu USA i wykonawcy umowy (Boeing) oraz inne powiązane elementy logistyki i wsparcia programu.

Pakiet dotyczy wsparcia programu SAC (Strategic Airlift Capabilities), w którym uczestniczą Bułgaria, Estonia, Finlandia Węgry, Litwa, Królestwo Niderlandów, Norwegia, Polska, Rumunia, Słowenia, Szwecja i USA. Jest to program wspólnych siłach transportowych dla członków Sojuszu Północnoatlantyckiego (NATO) i Unii Europejskiej. Tworzą je trzy samoloty C-17A Globemaster III z węgierskimi znakami rozpoznawczymi stacjonujące w bazie lotniczej Pápa na Węgrzech, zgrupowane w ramach Ciężkiego Skrzydła Lotnictwa Transportowego (Heavy Airlift Wing, HAW). Każde państwo członkowskie może wykorzystywać transportowce w dowolny sposób, według potrzeb określonych w zapotrzebowaniu.

Początkowo Polska miała wystawiać załogę i zadeklarowała roczne wykorzystanie na poziomie 350-400 godzin. Później zmniejszono to do 150 h. Polska zapewniła sobie również obecność personelu wojskowego w SAC na stanowiskach: zastępcy szefa wydziału dowodzenia i łączności, dowódcy załogi, pilota, technika załadunku, podoficera sekcji zaopatrzenia oraz pracownika w wydziale dowodzenia i łączności. Pierwsza misja europejskiego C-17A na rzecz Sił Zbrojnych RP została wykonana 24 listopada 2009 r. i polegała ona na przetransportowaniu zaopatrzenia dla PKW Afganistan.

W trzeciej informacji, szwedzka spółka Saab Defence and Security poinformowała o podpisaniu umowy z agencją NATO NSPA o wartości 350 mln SEK (137,61 mln zł) na dostawę przeciwlotniczych pocisków rakietowych Bolide (nie wskazano której generacji – przyp. red.) do zestawów przeciwlotniczych RBS 70 z dostawami w 2027 r.

– Dzięki zamówieniu ze strony NSPA widzimy ciągłe zainteresowanie krajów NATO naszymi systemami rakietowymi. To zamówienie jest dowodem ich zaufania do naszej wiedzy i systemu RBS 70 – mówi Görgen Johansson, szef działu biznesowego Dynamics spółki Saab.

Pocisk Bolide to rakieta przeciwlotnicza krótkiego zasięgu trzeciej generacji firmy Saab, przeznaczona do wszystkich celów. Dzięki pociskowi Bolide system RBS 70 celuje w pełne spektrum zagrożeń: od stałopłatów i wiropłatów po małe cele, takie jak rakiety manewrujące i UAV, o zasięgu ponad 9 kilometrów i zasięgu na wysokości przekraczającej 5000 metrów .

Pociski zestawu RBS 70 są odpalane z wyrzutni na trójnogu z modułem obserwacyjno-celowniczym BORC – w miejsce starszego, nocnego systemu celowniczego COND (Clip-On Night Device). Zestaw może być wykorzystywany samodzielnie lub wykorzystywać dane z radarów obrony przeciwlotniczej. Saab oferuje obecnie zestawy RBS 70 NG z pociskami Bolide drugiej generacji o zasięgu do 8000 m i pułapie rażenia do 5000 m. Pociski te skutecznie rażą także cele opancerzone, takie jak samoloty czy śmigłowce szturmowe, a nawet cele naziemne.

W NATO użytkownikami systemu są Czechy (RBS 70 i RBS 70 NG), Finlandia (jako Ilmatorjuntaohjus 05; ITO05 and ITO05M), Łotwa i Litwa (można też zaliczyć Szwecję, która wkrótce powinna stać się członkiem Sojuszu). W 2020 r. swoje zestawy sprzedała Norwegia – trafiły do wspomnianej Litwy. RBS 70 NG był ostatnio, bezskutecznie oferowany Słowacji – przegrał tam z polskim Piorunem. Zestawy trafiły do łącznie ponad 19 państw (w większości spoza NATO, ostatnio zamówienie złożyła Argentyna), w liczbie 1,6 tys. zestawów i ponad 18 tys. pocisków do nich.

Zamówienie ze strony agencji NATO NSPA ponownie należy tłumaczyć kwestią zwiększania zdolności przeciwlotniczych jako wniosków z trwającej za wschodnią granicą pełnoskalową wojną, podczas gdy same zestawy RBS 70 dla Ukrainy, jak wiadomo z otwartych źródeł, pochodzą jedynie ze Szwecji.

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora