Indonezja buduje własnego Miecznika. Poznaliśmy szczegóły
Indonezja jest w trakcie budowy dwóch fregat typu Merah Putih. Tak samo jak polskie fregaty zamówione w ramach programu Miecznik bazują one na brytyjskim projekcie Arrowhead 140.
Identycznie jak Mieczniki w Polsce, fregaty Merah Putih będą największymi i najnowocześniejszymi okrętami zbudowanymi w Indonezji, ale konieczna do tego będzie rozbudowana współpraca międzynarodowa, ponieważ indonezyjski przemysł nie jest w stanie samodzielnie dostarczyć wymaganych sensorów i uzbrojenia. O ile polskie okręty będą wyposażone w sensory i uzbrojenie głównie producentów zachodnioeuropejskich to w przypadku fregat Merah Putih kluczowy będzie udział dostawców tureckich z dodatkiem włoskich.
Indonezyjski Miecznik
Polski i indonezyjski programy budowy fregat idą podobnymi, ale nie identycznymi drogami. Indonezyjczycy są już w trakcie budowy kadłubów dla obu okrętów, stępkę pod drugi położono jesienią 2024 r. W Polsce budowany jest dopiero pierwszy okręt, za to od dawna znana jest docelowa konfiguracja, co pozwoliło na wcześniejsze zamówienie sensorów i wybór uzbrojenia. Indonezyjczycy dopiero teraz ogłosili ostateczną konfigurację swoich fregat. W dodatku polskie fregaty będą od razu w pełni uzbrojone i wyposażone, natomiast okręty indonezyjskie zostaną zbudowane bez dużej części docelowego uzbrojenia, które będzie sukcesywnie dokupowane wraz z dostępnością środków finansowych.
Indonezyjskie okręty będą wyposażone w wielofunkcyjny radar Mete Han produkowany przez tureckie przedsiębiorstwo Aselsan. Urządzenie zabudowane na osobnym maszcie na śródokręciu łączy w sobie radar pracujących w pasmie X z interrogatorem swój-obcy oraz urządzeniami walki elektronicznej. W skład tych ostatnich wchodzą zagłuszarki, systemy do rozpoznawania źródeł emisji i ich zagłuszania, jak również urządzenia do przechwytywania łączności przeciwnika.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Zobacz także: SięKlika #38 - wiadomości technologiczne z humorem
Na nadbudówce rufowej będzie umieszczony radar dozoru powietrznego i naprowadzania śmigłowca Aselsan MAR-D/CENK-200-N 3D. Ten sam producent dostarczy również sonar kadłubowy Fersah. Turecka firma jest wymieniana także w kontekście radarów nawigacyjnych, systemu ostrzegającego o opromieniowaniu laserem, głowicy do wykrywania w podczerwieni, łączności satelitarnej i systemu ochrony przeciwtorpedowej.
Uzbrojenie, które będzie zainstalowane na okrętach od początku jest stosunkowo skromne i obejmuje jedno działo Leonardo kal. 76 mm umieszczone dziobie. Na rufie, na hangarze, będzie zainstalowany system obrony bezpośredniej Rheinmetall Oerlikon Millennium z działem kal. 35 mm. Bazowe uzbrojenie będą uzupełniały dwa zdalnie sterowane stanowiska strzeleckie Leonardo Lionfish z karabinami maszynowymi kal. 12,7 mm. Ponadto na pokładzie znajdzie się wyrzutnia celów pozorowanych dla torped Kartaca-N od Aselsana. Za naprowadzanie uzbrojenia będą odpowiadały dwa radary kontroli ognia nieustalonego jeszcze typu. Pod uwagę brane są Thales STIR 1.2 EO Mk2, Aselsan AKREP-100/200 i Leonardo NA-30S Mk2. Wszystkie sensory i uzbrojenie będzie zintegrowane w ramach systemu kierowania walką Advent dostarczonego przez Havelsan.
Jak widać fregaty Merah Putih będą początkowo bardzo słabo uzbrojone, będą właściwie okrętami patrolowymi z uzbrojeniem wyłącznie artyleryjskim. Można ich przypadek porównać do polskiego ORP Ślązak, który również wszedł do linii bez uzbrojenia rakietowego. Ich możliwości wzrosną skokowo dopiero po doposażeniu w docelowy pakiet uzbrojenia. Problem polega na tym, że nie wiadomo, kiedy to się stanie, ponieważ wymienione poniżej uzbrojenie nie jest objęte dotychczasowymi kontraktami.
Głównym uzbrojeniem będą 64 pionowe wyrzutnie rakiet Roketsan MIDLAS dla różnego rodzaju pocisków przeciwlotniczych i przeciwokrętowych. Ponadto dojdą dwie potrójne wyrzutnie torped Leonardo B515/3 kal. 324 mm dla torped MU90. Dodatkowo na fregatach może się znaleźć drugie działo kal. 76 mm, które będzie zainstalowane na nadbudówce dziobowej w pozycji B. Całość mają dopełnić dwa dodatkowe zdalnie sterowane stanowiska Leonardo Lionfish. Do tego fregaty mają zyskać turecki radar AESA dalekiego zasięgu Aselsan CENK 400-N.
Jak widać wśród wyposażenia, które jest planowane, ale nie zostało zamówione są kluczowe elementy stanowiące o możliwościach bojowych fregat. Chociaż obie zamówione jednostki są już w budowie w stoczni PT PAL, nie wiadomo kiedy można spodziewać się ich wejścia do służby, ani tym bardziej, na kiedy planowane jest podpisanie kontraktów na brakujące elementy wyposażenia.
Dla porównania warto przypomnieć podstawowe wyposażenie polskich Mieczników. Pakiet podstawowych sensorów będzie się składał z: radaru wielofunkcyjnego dalekiego zasięgu Sea master 410, radaru średniego zasięgu, NSSB, radaru kierowania ogniem STIR 1.2 EO Mk2, sonaru kadłubowego Blue Hunter, sonaru holowanego CAPTAS-2 i systemu swój-obcy TSA 6000 – wszystko produkcji Thalesa.
Do tego dojdzie zintegrowany system walki elektronicznej Rohde&Schwarz Kora. Uzbrojenie będzie się składać 32 pionowych wyrzutni rakiet Mk 41 VLS dla pocisków przeciwlotniczych CAMM i CAMM-ER, wyrzutni rakiet przeciwokrętowych Kongsberg Naval Strike Missile, jednej armaty OTO Melara kal. 76 mm, 2 systemów obrony bezpośredniej OSU-35K, dwóch podwójnych wyrzutni torped kal. 324 mm i karabinów maszynowych.
Jak wspomniano fregaty Merah Putih będą największymi okrętami indonezyjskiej marynarki wojennej. Będą miały 140 m długości i wyporność niecałe 6000 ton. Siłownia w układzie CODAD z silnikami wysokoprężnymi pozwoli się im rozpędzić do 29 w. Zasięg ma wynosić 9000 Mm przy prędkości ekonomicznej 18 w.