Indie zmodernizują 693 BMP‑2 Sarath

13 marca 2024 r. podpisano umowę, w myśl której państwowe przed­się­bior­stwo Ar­moured Vehicles Nigam Limited (AVNL) zmo­der­ni­zuje 693 BMP-2 do wersji BMP-2M i – w przypadku wersji dowód­czej – BMP-2KM. Pakiet mody­fi­kacji opracowały AVNL, DRDO i Bharat Elec­tro­nics Limited.

Pojazdy mają być wyposażone w cyfrowy system kiero­wania ogniem i nowo­czesne wyposa­żenie opto­elektro­niczne, w tym wielo­kanałowy celownika działo­nowego i pano­ra­miczny przyrząd obserwa­cyjno-celow­niczy dowódcy z autotrackerem, który ma skokowo ułatwić celowanie. Z informacji prasowej wynika, że na indyj­skich pojazdach zainstalowane zostaną wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych, ale nie wiadomo, który typ ppk wybrano. Dowództwo wojsk lądo­wych zamierza przede wszystkim zwięk­szyć dość mizerną siłę ognia, aby pozwalała na realizowanie misji wsparcia piechoty na polu walki.

Wartości kontraktu i harmonogramu reali­zacji nie podano. Mają one jednak iść bardzo sprawnie, gdyż przed zamówie­niem starano się wyeliminować wszelkie usterki i błędy. Temu służyły prace ba­daw­czo-roz­wo­jowe i późniejsze rygo­rys­tyczne próby w terenie. Z jednej strony w indyj­skich wojskach lądo­wych może pa­no­wać ogra­ni­czo­ny optymizm, z drugiej zaś jest to tylko otarcie łez. W uzbro­jeniu pozostaje ponad 2500 BMP-2, a liczba modernizowanych to nieco ponad jedna czwarta. W 2020 r. plany były bardziej ambitne, gdyż obejmowały 811 wozów.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Wspomnieliśmy, że tak naprawdę nie wiadomo, jak szeroki zakres będzie mieć modernizacja. Może być wypadkową dwóch pakietów zaprezen­to­wa­nych na salonie przemysłu obronnego Defexpo 2022 w Gandhinagarze w stanie Gudźarat. Pierwszy z wariantów zakładał usu­nięcie wieży z armatą automatyczną 2A42 kal. 30 mm. W jej miejsce pojawiłaby się całkiem nowa, dostar­czona przez koncern Rafael – system wieżowy Samson Mk.2 z armatą auto­matycz­ną Bush­mas­ter II Mk44S kal. 30 mm i sprzę­żonym karabinem maszy­no­wym kal. 7,62 mm. Jako uzbro­jenie dodatkowe zapre­zen­towano wyrzutnię przeciw­pancer­nych pocisków kie­ro­wanych Spike‑LR chowaną do wnętrza wieży.

Druga propozycja modernizacji BMP-2 była skromniejsza. Zakładała po­zos­ta­wie­nie dotychczasowej wieży uzbrojonej dodatkowo w przeciw­pan­cer­ne pociski kie­rowane Spike‑LR/LR2 odpalane z wyrzut­ni na stropie wieży. Aby wzmocnić siłę ognia i zdolność rażenia celów mocno opan­ce­rzo­nych oraz zapewnić właściwe rozpoz­na­nie (świado­mość sytu­acyj­ną załogi), planowano użycie amunicji krążącej, którą w bój posyłano by z wyrzut­ni zainsta­lo­wa­nej po prawej stronie wieży. Ten pakiet zakładał również wymianę urządzeń obser­wa­cyj­nych dowódcy i celowniczego oraz insta­lację systemu kierowania ogniem z zamiarem podnie­sie­nia celności.

Inną modernizację zaproponował w 2020 r. państwo­wy holding Ordnance Factory Board. W porównaniu z pod­sta­wo­wą wersją zmodernizowany wariant wyposażono w nowe zestawy czujników z kamerami termo­wizyj­nymi oraz kamery telewizyjne dla strzelca i dowódcy.

W lutym wróciła natomiast sprawa ewentualnego wdrożenia do produkcji rodzimego przeciwpancernego pocisku kierowanego Nag, w przeszłości proble­ma­tycz­nego. Na poligonie Pokhran prze­pro­wa­dzo­no testy Naga z krajowym niszczy­cielem czołgów NAMIS. Według informacji płynących z wojsk lądowych próby zakończyły się sukcesem i wiele wskazuje, że opóźniony o lata świetne krajowy ppk wreszcie znajdzie się w fazie produkcyjnej i być może trafi do uzbrojenia, stając się jedno­cześnie ele­men­tem pakietu uno­wo­cześ­nie­nia BMP-2 Sarath.

Jaka by ta modernizacja nie była, z pewnością jest kluczowym krokiem w wysiłkach modernizacyjnych indyjskich batalionów piechoty zmechanizowanej. Zmodernizowane wozy sowieckiej pro­we­nien­cji mają znaleźć się na wyposażeniu zintegrowanych grup bojowych wzdłuż granic z Chinami i Pakistanem. Na zachodzie będą współdziałać z czołgami podstawowymi T-90 w ramach 11. Korpusu "Vajra". Nie wiadomo, w jakim stopniu decyzja o pod­nie­sie­niu potenc­jału bojowego BMP-2 wpłynie na odsu­nięcie w czasie decyzji o pozyskaniu nowych bwp.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Nie wiadomo również, jak moderni­zacja BMP-2 Sarath wpłynie na dalekosiężne plany zakupu trans­por­terów opan­ce­rzo­nych Stryker. Według Bloom­berga Indie mogłyby kupić nawet tysiąc pojazdów amerykańskiej proweniencji, które w większości zin­teg­ro­wa­liby z wyrzut­niami prze­ciw­pan­cer­nych po­cis­ków kie­ro­wa­nych, a pozostałe odgrywałby rolę pojazdów roz­poz­nania i dowódczych. Być może zakup (praw­do­po­dob­nie w znacz­nie mniejszej liczbie) mógłby odbyć się rów­no­legle, gdyż zinteg­rowane grupy bojowe zakładają pozys­kanie nie tylko bwp, ale również dużej liczby trans­por­te­rów opan­ce­rzonych.

Co więcej, włączenie sprzętu i pod­sys­te­mów od rodzimych pro­du­cen­tów pod­kreśla zaanga­żo­wanie Indii w dążenie do samo­wys­tar­czal­ności przemysłu obron­nego w produkcji na rzecz tam­tej­szych sił zbrojnych. Wykorzys­tując wiedzę krajo­wych podmiotów, inicjatywa AVNL ma na celu wzmoc­nienie indyjskiego eko­systemu produkcji obron­nej i zmniej­szenie zależności od importu uzbrojenia.

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora