Dingo 2 wzmocnią Bundeswehrę. Chodzi o dziesiątki nowych pojazdów

Niemiecki Federalny Urząd do spraw Wyposażenia, Technik Informatycznych i Wsparcia Eksploatacji Bundeswehry (Bundesamt für Ausrüstung, Informationstechnik und Nutzung der Bundeswehr, BAAINBw) poinformował 30 września, że niemieckie siły zbrojne otrzymają transzę pięćdziesięciu nowych pojazdów opancerzonych ATF (Allschutz Transport Fahrzeug) Dingo 2 A4.1.

Warto podkreślić, że może to być jedynie wstęp, gdyż według doniesień podpisano umowę ramową, która zakłada zamówienie nawet 233 wozów w ciągu siedmiu lat. Berlin nie musi zamawiać całej puli pojazdów, ale dowolnie z niej korzystać w miarę upływu czasu.

Krauss-Maffei Wegmann i Nexter Defence Systems ogłosiły w dniu 30 listopada, że kontrakt ma na celu zastąpienie wozów tego typu przekazanych Ukrainie. 16 listopada finansowanie zakupu zaakceptowała komisja budżetowa Bundestagu. Federalne ministerstwo obrony zdecydowało, że na pozyskanie tych wozów należy zabezpieczyć około 150 mln euro. Zamówienie zostanie sfinansowane z inicjatywy Enable and Enhance, mającej na celu wsparcie krajów partnerskich w zakresie sprzętu wojskowego i szkoleń.

Pojazdy mają zostać dostarczone do końca 2026 r., z tym że dwa pierwsze prototypy trafią do wojska rok wcześniej i zostaną poddane intensywnym testom poligonowym. Będą one miały na celu wykryć ewentualne usterki, dać szansę na wprowadzenie poprawek i właściwe przygotowanie pojazdu do dalszej służby. Wraz z pojazdami Bundeswehra pozyska pakiet logistyczny i części zamienne.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jak wynika z sporządzonego przez niemiecki rząd wykazu pomocy wojskowej dostarczonej do Kijowa, Niemcy dostarczyły Ukrainie 50 Dingo 2 w wariantach A1 i A2. Dowództwo tamtejszych Sił Desantowo-Szturmowych poinformowało o ich wdrożeniu do służby w listopadzie 2022 r., pokazując na zdjęciach z obchodów Dnia Sił Desantowo-Szturmowych SZU. Do tej pory Ukraińcy utracili cztery pojazdy, jeden został uszkodzony, a jeden wpadł w ręce wroga.

Samochód skonstruowano na podwoziu Unimog w układzie 4×4 i przeznaczono do rozpoznania i misji patrolowych. Oprócz wersji podstawowej służącej do przemieszczania się po polu bitwy, służą jako ambulanse, pojazdy rozpoznawcze (z głowicą optoelektroniczną zamontowaną na maszcie wysuwanym 4 m nad ziemię), dowódczo-sztabowe (zabudowane systemami łączności), pojazdy rozminowania, a także te zaprojektowane do walki elektronicznej (z wyposażeniem WRE). Do tej pory Bundeswehra otrzymała ponad 700 pojazdów w różnych wersjach. Około 400 kolejnych trafiło do sił zbrojnych sześciu innych państw, głównie w Europie.

Dingo 2 jest opancerzonym pojazdem dowodzenia i funkcyjnym, czyli należy do kategorii GFF (Geschützte Führungs- und Funktionsfahrzeuge). Masa wozu stanowiącego rozwinięcie techniczne Dingo 1 sięga 13,2 t, a wymiary to 6,2 m długości, 2,39 m szerokości i 2,5 m wysokości. Występuje w dwóch wersjach: krótkiej (5,45 m) i długiej. Napędzany jest silnikiem wysokoprężnym o mocy 163 kW. Osiąga prędkość większą niż 90 km/h po drogach asfaltowych. Na pełnym zapasie paliwa może przejechać około tysiąca kilometrów. Opancerzony stalowy kadłub z czterema bocznymi drzwiami może pomieścić do ośmiu żołnierzy wraz z wyposażeniem indywidualnym.

Przeżywalność załogi na polu walki oprócz pancerza i kuloodpornych szyb zwiększa system ochrony przed skutkami rażenia broni masowego rażenia. Pojazd nie ma zdolności amfibijnych, ale może być transportowany w ładowniach samolotów wojskowych C-130 Hercules lub TRANSALL C-160 oraz na zawiesiu przez śmigłowce CH-47/CH-53.

Na stropie zamontowano zdalnie sterowane stanowisko uzbrojenia KMW 1530, tożsame z tym, w które uzbrojony jest opancerzony pojazd rozpoznawczy Fennek. Dzięki dużej flocie jednych i drugich zaoszczędzono tym samym pieniądze na koszty logistyczne, w tym szkolenia obsług systemów uzbrojenia. W zsmu może znajdować się karabin maszynowy MG3 kal. 7,62 mm, granatnik automatyczny HK GMG i ciężki karabin maszynowy Browning M2 kal. 12,7 mm.

Warto jednak zauważyć, że Bundeswehra otrzyma wozy w wariancie A4.1. Będą bazować na nowocześniejszym podwoziu Unimoga firmy Mercedes-Benz Special Trucks, co zapewni mu większą ładowność w porównaniu z obecnie wykorzystywanymi. Zwiększyła się dopuszczalna masa całkowita pojazdu z 13,2 do 14,5 t. Pojazd będzie napędzany nowym 6-cylindrowym silnikiem dieslowskim z turbodoładowaniem o mocy 240 kW (poprzednik generował jedynie 163 kW). Mają stanowić znaczny skok jakościowy dla niemieckich żołnierzy. Nie ma informacji, aby znalazły potencjalnego użytkownika zagranicznego, ale państwa, które są standardowymi użytkownikami z pewnością staną się celem eksportowym.

Będą też wyposażone w cyfrowe systemy dowodzenia i komunikacji pochodzące od, a nie w systemy analogowe z wcześniejszych wersji pojazdu. Pozyskiwane są w zakresie cyfryzacji operacji lądowych (Digitalisierung landbasierter Operationen, D-LBO). 1 grudnia Wyższy Sąd Krajowy w Düsseldorfie (Oberlandesgericht Düsseldorf) odrzucił skargę Thalesa, co utorowało drogę do realizacji zamówienia tych systemów przez Bundeswehrę. Należy podkreślić, że sprzęt tego typu został zamówiony jeszcze w ubiegłym roku, ale z powodów prawnych jego wykonanie przez Rohde & Schwarz GmbH & Co było blokowane.

Dingo 2 służy nie tylko w Heer (niemieckie wojska lądowe), ale również w Bundespolizei (Policji Federalnej). Poza państwem producenta, samochody wykorzystywane są przez szereg państw europejskich i poza europejskich. Służą w Komponencie Lądowym belgijskich sił zbrojnych, wojskach lądowych Luksemburga, Austrii, Czech i Norwegii. Bardziej egzotycznymi użytkownikami są Pakistan, Katar oraz Irak czy Gruzja. W październiku 2014 r. zatwierdzono sprzedaż 13 pojazdów tego typu do Algierii, ale prawdopodobnie nic z tej transakcji nie wyszło. Military Balance 2023 również milczy na ten temat.