Amerykańskie samoloty nad Strefą Gazy. MQ‑9 Reaper krążą w pobliżu

Amerykanie wykorzystują nad Strefą Gazy kilka dronów rozpoznawczych MQ-9 Reaper. Oficjalnie mają wspierać poszukiwanie zakładników Hamasu, ale prawdopodobnie wspierają również izraelskie operacje wojskowe. Jest to pierwsze w historii wykorzystanie amerykańskich dronów nad Strefą Gazy.

MQ-9 Reaper może wykonywać zarówno zadania rozpoznawcze jak i uderzeniowe
MQ-9 Reaper może wykonywać zarówno zadania rozpoznawcze jak i uderzeniowe
Źródło zdjęć: © USAF

08.12.2023 | aktual.: 08.12.2023 16:14

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Obecność amerykańskich samolotów bezzałogowych nad Strefą Gazy potwierdził sekretarz prasowy Departamentu Obrony generał brygady Pat Ryder. Powiedział, że Reapery latają nad Gazą już od 8 października, a więc pierwszego dnia po ataku Hamasu na Izrael. Generał powiedział, że samoloty latają bez uzbrojenia, a ich zadaniem jest wsparcie misji uwolnienia zakładników porwanych przez Hamas. Nie chodzi przy tym o jakąś specjalną operację sił amerykańskich, ale wsparcie wojsk izraelskich. W czasie ataku z 7 października terroryści z Hamasu porwali z terytorium Izraela kilkuset zakładników.

Amerykanie nie kryją się z wykorzystaniem Reaperów. Można je obserwować na dostępnych w Internecie stronach pokazujących w czasie rzeczywistym ruch lotniczy na świecie. Z dostępnych w ten sposób informacji wynika, że typowa misja samolotów rozpoznawczych trwa około trzy godziny. MQ-9 latają na wysokości około 7600 m nad południową częścią Strefy Gazy. Można przypuszczać, że amerykańskie drony startują z bazy Sigonella na Sycylii lub z Krety. Według dziennika New York Times misje rozpoznawcze wykonuje rotacyjnie sześć Reaperów.

Opisując wykonywane misje Amerykanie stwierdzają, że drony latają w poszukiwaniu oznak życia w rejonie potencjalnych miejsc przetrzymywania zakładników. Podkreślają, że pozyskiwane dane trafiają do zespołów ratunkowych w Izraelu i nie wspierają działań bojowych izraelskich sił zbrojnych. Jest to dosyć naiwne tłumaczenie. Ciężko zakładać, że jakiekolwiek materiały transmitowane do Izraela nie będą obserwowane również przez przedstawicieli sił zbrojnych. Ostatecznie również te zespoły ratunkowe składają się z wojskowych oddziałów kontrterrorystycznych. Z dużym prawdopodobieństwem można zakładać, że dla izraelskich sił zbrojnych koncentrujących się na północnej części Strefy Gazy jest to doskonałe uzupełnienie zdolności rozpoznawczych.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Skierowanie nad Strefę Gazy amerykańskich dronów jest po części uzasadnione tym, że dziesięcioro zakładników przetrzymywanych przez Hamas ma amerykańskie obywatelstwo. Amerykańskie siły zbrojne, zwłaszcza oddziały komandosów, wielokrotnie działały na terytoriach innych państw, za zgodą władz lokalnych lub bez niej, w celu ratowania własnych obywateli. Łącznie 7 października Hamas porwał około 200 zakładników i spowodował śmierć ponad 1000 izraelskich cywilów. W odpowiedzi Izrael zaatakował Strefę Gazy, gdzie w wyniku działań wojennych zginęło ponad 9000 ludzi.

Na czterech pylonach MQ-9 można podwiesić cztery ppk Hellfire i dwie bomby
Na czterech pylonach MQ-9 można podwiesić cztery ppk Hellfire i dwie bomby© USAF | Senior Airman Cory D. Payne

MQ-9 Reaper

MQ-9 Reaper wywodzi się w prostej linii z samolotów bezzałogowych MQ-1 Predator – pierwszych dronów, które zdobyły światowy rozgłos za sprawą misji w Afganistanie i Iraku. Amerykanie zamówili pierwsze MQ-9 w 2005 r., a do służby weszły dwa lata później. Były wykorzystywane przede wszystkim do wykonywania precyzyjnych ataków w ramach tak zwanej selektywnej eliminacji (ang. targeted killing).

MQ-9A ma długotrwałość lotu sięgającą 27 godzin. Pułap wynosi 15240 m, a prędkość 440 km/h. Na samolocie można zainstalować uzbrojenie i wyposażenie rozpoznawcze o łącznej masie 1750 kg.

Z wyposażenia rozpoznawczego na samolocie można zainstalować radar General Atomics Lynx SAR z syntetyczną aperturą i wskaźnikiem celów ruchomych. Drugim radarem możliwym do wykorzystania jest Northrop Grumman TESAR o rozdzielczości 30 cm. Innym systemem jest Reaper Defense Electronic Support System (RDESS) – zestaw pasywnych urządzeń wykrywających emisje elektromagnetyczne z dużej odległości ze zdolnością do geolokalizacji miejsca emisji. Ponadto samolot jest wyposażony w multispektralny system celowniczy MTS-A obejmujący kamerę światła dziennego z płynnym zoomem lub stałym ultarzoomem o ogniskowej 955 mm oraz kamerę termalną z sześcioma stopniami przybliżenia od 19 do 560 mm.

Pod dziobem dobrze widoczna głowica obserwacyjna z kamerami światła dziennego, termalną i laserowym wskaźnikiem celów
Pod dziobem dobrze widoczna głowica obserwacyjna z kamerami światła dziennego, termalną i laserowym wskaźnikiem celów© USAF

Uzbrojenie może się składać z czterech pocisków powietrze–ziemia naprowadzanych laserowo AGM-114 Hellfire i dwóch bomb naprowadzanych laserowo GBU-12. Opcjonalnie mogą to być również bomby naprowadzane GPS-em GBU-38 JDAM lub bomby z podwójnym naprowadzaniem (laser/GPS) GBU-49 Enhanced Paveway II.

Komentarze (1)