Rozwiązali tajemnicę Księżyca. Chodzi o jego wnętrze

Naukowcy wiedzą, jak zbudowane jest wnętrze Księżyca. Z badań wynika, że jest to stała kula, której gęstość jest podobna do żelaza. Badacze twierdzą, że wyniki ich prac "kwestionują ewolucję pola magnetycznego Księżyca dzięki wykazaniu istnienia wewnętrznego jądra i wspierają scenariusz globalnego przewrotu płaszcza, co wnosi istotne spostrzeżenia dotyczące osi czasu bombardowania Księżyca w pierwszym miliardzie lat Układu Słonecznego".

Badania składu wewnętrznego obiektów, które znajdują się w Układzie Słonecznym, są najskuteczniejsze, jeśli wykorzystuje się do tego celu dane sejsmiczne. Naukowcy wykorzystują informacje na temat tego, w jaki sposób fale akustyczne, generowane przez trzęsienia ziemi, przemieszczają się i odbijają od materii wewnątrz planety czy satelity. Dzięki takim danym naukowcy mają być w stanie nawet stworzyć szczegółową mapę wnętrza danej ciała.

Jak czytamy w serwisie ScienceAlert, posiadamy dane sejsmiczne z Księżyca z czasów misji Apollo, jednak ich rozdzielczość jest dość niska. Wiemy, że zewnętrzne jądro Księżyca jest płynne. Wciąż jednak toczono dyskusje o tym, co ono otacza.

W celu rozstrzygnięcia niepewności Arthur Briaud z Francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych zebrali dane z misji kosmicznych i eksperymentów z laserowym pomiarem odległości Księżyca, by stworzyć profil różnych cech księżycowych. Obejmują one stopień deformacji naszego satelity w wyniku oddziaływania grawitacyjnego z Ziemią, zmienność odległości od Ziemi oraz jego gęstość. Następnym krokiem było przeprowadzenie modelowania z różnymi typami rdzeni tak, aby znaleźć rozwiązanie odpowiadające obserwacjom.

Z badań naukowców wynika, że modele, w których opisywany był aktywny przewrót głęboko w płaszczu księżycowym, najbardziej przypominały stan faktyczny. Oznacza to, że bardziej gęsty materiał wewnątrz Księżyca opada w kierunku środka, a mniej gęsty się unosi.

Z badań naukowców wynika, że jądro Księżyca jest podobne do ziemskiego – z zewnętrzną warstwą płynu i stałym jądrem wewnętrznym. Twierdzą oni, że promień jądra zewnętrznego to ok. 362 km, a wewnętrznego ok. 258 km, czyli ok. 15 proc. promienia księżyca. Gęstość jądra wewnętrznego ma wynosić natomiast 7822 kilogramy na metr sześcienny.

W 2011 r. badania, które prowadziła paleontolog NASA Renee Weber doprowadziły do wyciągnięcia podobnych wniosków – stwierdzili oni, że wewnętrzne jądro cechuje się promieniem 240 km, a jego gęstość to ok. 8000 kilogramów na metr sześcienny. Zdaniem Briauda i jego zespołu, odkrycie to ma istotny wpływ na zrozumienie ewolucji Księżyca.