Rosyjskie pociski z amerykańskich fabryk. Chodzi o R‑27 i S‑300

Mimo sprzętowej pomocy Zachodu w ukraińskim lotnictwie i obronie przeciwlotniczej dominuje uzbrojenie radzieckie i rosyjskie. Dlatego firmy z Europy i Stanów Zjednoczonych pomagają Ukrainie w opracowaniu nowych wersji pocisków R-27, stanowiących uzbrojenie MiG-ów 29 i Su-27, a także pocisków S-300 dla systemów przeciwlotniczych.

Prace nad możliwością produkcji rosyjskich pocisków w amerykańskich i europejskich fabrykach ujawnił amerykański sekretarz obrony Lloyd J. Austin. Są one wynikiem sytuacji, w której – mimo poniesionych strat i niedawnych dostaw samolotów F-16 – podstawę ukraińskiego lotnictwa wojskowego wciąż stanowią samoloty zaprojektowane w Związku Radzieckim.

Ich podstawowym uzbrojeniem są pociski powietrze-powietrze R-27. Choć walki powietrzne pomiędzy wrogimi samolotami są na ukraińskim niebie rzadkością, pociski te są używane m.in. do niszczenia pocisków manewrujących i bezzałogowców. Z tego powodu ich zapasy są na wyczerpaniu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jak informuje serwis Defence 24, pojawiały się już propozycje integracji z ukraińskimi samolotami zachodnich pocisków. Za lepsze rozwiązanie uznano jednak uruchomienie produkcji rosyjskich pocisków lotniczych.

Będą one w pełni kompatybilne z ukraińskimi samolotami, a dzięki współczesnym udoskonaleniom (R-27 zaprojektowano w latach 70.) mogą okazać się lepsze od oryginału.

R-27 jest pociskiem powietrze-powietrze średniego zasięgu (jego zachodnim odpowiednikiem jest AIM-120 AMRAAM). Dwie podstawowe wersje pocisku, R-27R i R-27T, różnią się sposobem naprowadzania – odpowiednio radarowym i termicznym.

Pocisk mierzy nieco ponad 4 metry długości i waży 254 kg, z czego 39 kg przypada na głowicę bojową. R-27 porusza się z prędkością do 4 Ma, a jego zasięg wynosi 70-80 km. W celu jego wydłużenia pocisk może poruszać się nie prosto w kierunku celu, ale po krzywej balistycznej.

Obok pocisków lotniczych, na Zachodzie zostanie także uruchomiona produkcja pocisków przeciwlotniczych dla systemów S-300. Obecnie, mimo poniesionych strat, po ponad dwóch latach wojny Ukraina nadal użytkuje około 170 wyrzutni tego systemu, jednak problemem jest wyczerpujący się zapas pocisków.

Odpowiedzią na ten problem ma być – podobnie jak w przypadku pocisków R-27 – uruchomienie ich produkcji, być może w udoskonalonej wersji, na Zachodzie.