Rosjanie mogli spodziewać się tego ataku. Ale nie wpadli na jedno
Rosjanie budowali schrony dla samolotów w Kursku, obawiając się ataków rakietami ATACMS. Prace nad nimi rozpoczęto w październiku 2024 r., a więc kilka tygodni przed oficjalną zgodą USA dot. uderzania ATACMS-ami na terytorium Rosji. Moskwa nie wzięła jednak pod uwagę, że celem ataku mogą być składy amunicji, mimo że Ukraińcy obierali je już wcześniej za swój cel.
Problemem Federacji Rosyjskiej okazało się jednak to, że armia przygotowywała się do uderzenia rakietami ATACMS w niewłaściwym miejscu. Ukraiński serwis Defense Express zauważa, że Rosjanie zaczęli budowę umocnionych hangarów na lotnisku w pobliżu Kurska jeszcze kilka tygodni przed ogłoszeniem zgody ze strony USA, natomiast Ukraińcy uderzyli w zupełnie innym miejscu.
Prace na lotnisku kilka tygodni przed zgodą USA
Prace nad schronami na lotnisku Chalino ruszyły w październiku 2024 r. Zbudowano co najmniej pięć hangarów. W 2022 r. na tym lotnisku nie było żadnych hangarów dla wojskowych samolotów, mimo że przed wojną z Ukrainą było to lotnisko podwójnego użytku.
Defense Express wskazuje, że rosyjskie dowództwo wojskowe spodziewało się, że ewentualne ataki ATACMS będą miały ograniczenia geograficzne i będą skierowane głównie przeciwko lotniskom taktycznej awiacji. Odpowiednie organy zabezpieczyły więc bazę lotniczą w pobliżu Kurska, jednak armia obrońców obrała za cel zupełnie inny obszar. Rakiety ATACMS - wbrew podejrzeniom Rosjan - nie uderzyły w obwód kurski, tylko briański, gdzie nie istniały wcześniej przygotowane umocnienia. Zamiast uderzyć w lotnisko, Ukraińcy przeprowadzili atak na składy amunicji, co czynili już wcześniej za pomocą dronów.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Opóźnienia w budowie schronów
Jednakże, jak czytamy, Rosjanie nie traktowali zagrożenia atakami ATACMS jako w pełni realnego. Świadczy o tym opóźnienie w rozpoczęciu budowy schronów, mimo wcześniejszych doniesień o planach ich budowy.
Już w lipcu 2024 r. rosyjscy korespondenci wojenni informowali o decyzji rozpoczęcia budowy schronów na lotniskach taktycznej awiacji. Mimo to, proces ten rozpoczął się dopiero kilka miesięcy później, co wskazuje na brak pilności w działaniach.
ATACMS w Ukrainie
Jednym z największych wyzwań, jakie stawiają przed wrogiem wspomniane rakiety ATACMS, jest ich zasięg sięgający 300 km oraz zdolność do precyzyjnego rażenia celów. Ich zdolność do pokonywania tej odległości w zaledwie parę minut, przy prędkości dochodzącej do Mach 3 (ponad 3600 km/h), czyni je niezmiernie trudnymi do przechwycenia.
Co więcej, brakuje efektywnych systemów obrony zdolnych zatrzymać te szybkie pociski balistyczne, a ich pole rażenia liczone jest w setkach metrów. Takie parametry techniczne czynią ATACMS nie tylko narzędziem taktycznym, ale również strategicznym, mogącym wpływać na całą dynamikę wojny.
