Rekord należy do tej ryby. Naukowcy zbadali jej DNA

Lepidosiren paradoxa
Lepidosiren paradoxa
Źródło zdjęć: © YouTube | Josh's Fish
oprac. SBA

16.08.2024 21:01

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Naukowcy dokonali przełomu w badaniach nad rybami o niesamowicie długim genomie. Okazuje się, że rekordzista nie jest ani olbrzymem, ani szczególnie zaawansowanym intelektualnie stworzeniem.

Oto kolejny dowód na to, jak zadziwiający jest świat wodnych stworzeń. Niekwestionowanym rekordzistą prędkości jest żaglica pacyficzna, z kolei niepozorna Lepidosiren paradoxa to aktualny rekordzista w kategorii długości DNA.

Najdłuższy genom należy do tej ryby

Zespół naukowców, w tym biolog Axel Meyer z Uniwersytetu w Konstanz w Niemczech, zsekwencjonował genom Lepidosiren paradoxa – południowoamerykańskiej ryby z podgromady dwudysznych. Jej DNA składa się z ponad 90 miliardów par zasad, czyli dwa razy więcej niż u poprzedniego rekordzisty.

Odkrycie opublikowane w Nature rzuca światło na ewolucyjną historię ryb oraz ich kluczową rolę w przejściu naszych przodków z wód na ląd – informuje Science Alert.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Lepidosiren paradoxa posiada DNA trzydzieści razy dłuższe niż ludzkie. Co zadziwiające, naukowcy "doliczyli się" jedynie około 20 tysięcy genów kodujących białka, a więc liczba ta jest porównywalna z ludzkim zasobem genów. 

Znaczna część DNA tych ryb to tzw. "skaczące geny", które mogą kopiować się i przemieszczać w genomie, co w przeszłości mogło przyczynić się do szybkich zmian genetycznych. Te wyniki mogą pomóc zrozumieć, jak doszło do ewolucji czworonogów i podbicia przez nie lądu.

Żywe skamieniałości źródłem cennych informacji

Ryby te uważane za żywe skamieniałości i mają unikalną cechę — posiadają płuca umożliwiające oddychanie powietrzem atmosferycznym. Te niezwykłe stworzenia dostarczają cennych wskazówek dotyczących ewolucji życia na lądzie. Meyer, Schartl i ich międzynarodowy zespół odkryli, że ogromny rozmiar ich genomu może wynikać z niskiego poziomu piRNA (rodzaju RNA, który zwykle tłumi aktywność transpozonów). 

Ich badania potwierdziły, że skaczące geny nadal są aktywne, co sugeruje, że ich genom nadal rośnie. Mimo to, genom okazał się wyjątkowo stabilny i zachowuje wiele z cech swoich przodków.

Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Komentarze (34)
Zobacz także