Rakieta Angrara A5. Ciąg dalszy problemów rosyjskiego programu kosmicznego
Przełożony o jeden dzień start rakiety Angrara A5 z 9 kwietnia na 10 kwietnia 2024 r. z kosmodromu Wostocznyj położonego w regionie Amur również został anulowany tym razem w ostatnich sekundach. Opisujemy parametry tej, już nieco przestarzałej, konstrukcji, która miała być nadzieją rosyjskiego przemysłu kosmicznego.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Transmisja na żywo z planowanego startu na kanale The Launch Pad została nagle przerwana w ostatniej fazie odliczania. Choć przyczyny ponownego anulowania startu nie zostały oficjalnie podane, ale jak wspomniał komentator kanału The Launch Pad w przypadku porażki z 9 kwietnia, problemy miał sprawiać jeden ze zbiorników z utleniaczem.
Kontynuacja artykułu znajduje się poniżej załączonego materiału wideo
Relacja odpalenia rakiety Angara A5
Rakiety Angara — spóźniona nadzieja rosyjskiego programu kosmicznego
Jak podaje dziennikarz Wirtualnej Polski Łukasz Michalik, program Angara, który rozpoczął się w latach 90. XX wieku, stanowi jedno z najbardziej ambitnych przedsięwzięć Rosji od momentu upadku ZSRR. Jego celem jest zastąpienie starych rakiet Sojuz, niebezpiecznych rakiet Proton znanych z wykorzystania bardzo szkodliwego dla wszystko co żywe paliwa, a także mniejszych Dniepr (wywodzących się z Ukrainy) i Rokot. Do tej pory program, trwający już 30 lat, zaliczył tylko sześć startów, z czego tylko cztery zakończyły się pełnym sukcesem.
Rakiety z programu Angara zaprojektowano jako system modułowy, który można dostosować do różnych celów. Kluczowym elementem systemu jest uniwersalny moduł rakietowy, URM (универсальный ракетный модуль), wyposażony w silnik RD-191 o ciągu 1.92 MN na poziomie morza oraz 2.09 MN w próżni.
Kontynuacja artykułu znajduje się poniżej załączonego materiału wideo
W zależności od rodzaju transportowanego ładunku, projekt przewiduje wykorzystanie od jednego do pięciu takich modułów. W kontekście ładunku docelowego dla niskiej orbity okołoziemskiej mówimy o maksymalnie nieco ponad 24 tonach, natomiast dla orbity geostacjonarnej limitem jest 7500 kg. Są to rakiety dwustopniowe, aczkolwiek istnieje możliwość zastosowania trzeciego stopnia Briz-M zapożyczonego z rakiet Proton w przypadku dostarczania ładunków na orbitę geostacjonarną.
Należy podkreślić, że rosyjski sektor dostaw na orbitę stał pod znakiem zapytania w obliczu sukcesów amerykańskiej firmy SpaceX. To właśnie dzięki programowi Angara Rosjanie starają się odpowiedzieć na te wyzwania. Pierwszy lot rakiety tego typu miał miejsce w grudniu 2014 roku, a odłożony drugi raz lot miał odbyć się bez ładunku.
Był to też pierwszy lot przeprowadzony z nowego kosmodromu Wostocznyj, funkcjonującego od 2016 roku, ponieważ poprzednie trzy testy rakiet Angara miały miejsce na kosmodromie Plesieck.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski
