Rakieta Angrara A5. Ciąg dalszy problemów rosyjskiego programu kosmicznego
Przełożony o jeden dzień start rakiety Angrara A5 z 9 kwietnia na 10 kwietnia 2024 r. z kosmodromu Wostocznyj położonego w regionie Amur również został anulowany tym razem w ostatnich sekundach. Opisujemy parametry tej, już nieco przestarzałej, konstrukcji, która miała być nadzieją rosyjskiego przemysłu kosmicznego.
Transmisja na żywo z planowanego startu na kanale The Launch Pad została nagle przerwana w ostatniej fazie odliczania. Choć przyczyny ponownego anulowania startu nie zostały oficjalnie podane, ale jak wspomniał komentator kanału The Launch Pad w przypadku porażki z 9 kwietnia, problemy miał sprawiać jeden ze zbiorników z utleniaczem.
Kontynuacja artykułu znajduje się poniżej załączonego materiału wideo
Relacja odpalenia rakiety Angara A5
Rakiety Angara — spóźniona nadzieja rosyjskiego programu kosmicznego
Jak podaje dziennikarz Wirtualnej Polski Łukasz Michalik, program Angara, który rozpoczął się w latach 90. XX wieku, stanowi jedno z najbardziej ambitnych przedsięwzięć Rosji od momentu upadku ZSRR. Jego celem jest zastąpienie starych rakiet Sojuz, niebezpiecznych rakiet Proton znanych z wykorzystania bardzo szkodliwego dla wszystko co żywe paliwa, a także mniejszych Dniepr (wywodzących się z Ukrainy) i Rokot. Do tej pory program, trwający już 30 lat, zaliczył tylko sześć startów, z czego tylko cztery zakończyły się pełnym sukcesem.
Rakiety z programu Angara zaprojektowano jako system modułowy, który można dostosować do różnych celów. Kluczowym elementem systemu jest uniwersalny moduł rakietowy, URM (универсальный ракетный модуль), wyposażony w silnik RD-191 o ciągu 1.92 MN na poziomie morza oraz 2.09 MN w próżni.
Kontynuacja artykułu znajduje się poniżej załączonego materiału wideo
W zależności od rodzaju transportowanego ładunku, projekt przewiduje wykorzystanie od jednego do pięciu takich modułów. W kontekście ładunku docelowego dla niskiej orbity okołoziemskiej mówimy o maksymalnie nieco ponad 24 tonach, natomiast dla orbity geostacjonarnej limitem jest 7500 kg. Są to rakiety dwustopniowe, aczkolwiek istnieje możliwość zastosowania trzeciego stopnia Briz-M zapożyczonego z rakiet Proton w przypadku dostarczania ładunków na orbitę geostacjonarną.
Należy podkreślić, że rosyjski sektor dostaw na orbitę stał pod znakiem zapytania w obliczu sukcesów amerykańskiej firmy SpaceX. To właśnie dzięki programowi Angara Rosjanie starają się odpowiedzieć na te wyzwania. Pierwszy lot rakiety tego typu miał miejsce w grudniu 2014 roku, a odłożony drugi raz lot miał odbyć się bez ładunku.
Był to też pierwszy lot przeprowadzony z nowego kosmodromu Wostocznyj, funkcjonującego od 2016 roku, ponieważ poprzednie trzy testy rakiet Angara miały miejsce na kosmodromie Plesieck.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski
