Przeszukiwali Antarktydę. Znaleźli coś, czego nikt wcześniej tu nie widział

Badacze znaleźli bursztyn w 5-centymetrowej warstwie lignitu, wilgotnego węgla, w rejonie Morza Amundsena, niedaleko Wyspy Pine, a swoim odkryciem podzielili się na łamach czasopisma naukowego "Antarctic Science". Oceniono, że bursztyn pochodzi sprzed około 92-83 milionów lat, czyli z okresu kredy. W tamtych czasach atmosfera zawierała duże ilości dwutlenku węgla, co powodowało, że klimat był cieplejszy, a na Antarktydzie, jeszcze bez dzisiejszego prądu okołobiegunowego, rozwijały się wielkie lasy zamieszkane przez dinozaury i ssaki.

Wykryty dzięki narzędziom umożliwiającym wiercenie dna morskiego u wybrzeży Antarktydy bursztyn pochodził najprawdopodobniej z drzew iglastych, które rosły w bagnistych lasach. Jak wyjaśnia IFL Science, drzewa te wydzielały żywicę, gdy ich kora ulegała uszkodzeniu. Przy odpowiednich warunkach żywica ta mogła fosylizować, zamykając w sobie owady czy fragmenty roślin. Fragmenty bursztynu z tego okresu znajdowano już wcześniej w południowej Australii, która była połączona z Antarktydą, jednak znalezisko to jest najdalej na południe odkrytym bursztynem – na 74 stopniach szerokości geograficznej południowej i 107 długości geograficznej zachodniej.

Zespół znalazł tylko drobne fragmenty bursztynu o wymiarach 0,5-1 mm, ponieważ próbki lignitu zostały zmielone do analiz. Niemniej, naukowcy mają nadzieję na dalsze badania, które mogą dostarczyć informacji o dawnym ekosystemie lasów, śladach pożarów i potencjalnych mikrośladach życia dawnej Antarktydy. Ze względu na miejsce odkrycia naukowcy wprowadzili nawet nową kategorię dla tego znaleziska – bursztyn z Wyspy Pine.

Zgodnie z przypuszczeniami naukowców, bursztyn mógł powstać jako reakcja drzew na pożar lasu, a następnie został zakonserwowany, gdy miejsce to zalała woda, chroniąc bursztyn przed działaniem promieniowania UV. Przezroczystość bursztynu świadczy o tym, że nie był poddany wysokiej temperaturze pod dużym ciśnieniem w głębokich warstwach geologicznych.