Poduszkowce amerykańskiej armii - jedne z najciekawszych okrętów desantowych

Widujemy je na zdjęciach, w filmach z udziałem marynarki USA. Na swoim wyposażeniu ma je również Japonia i Korea Południowa. Te pojazdy desantowe mogą transportować ładunek 75 ton, poruszają się bardzo szybko, a ich widok na morzu czy piaszczystym wybrzeżu jest naprawdę imponujący. Oto LCAC (Landing Craft Air Cushion) - jedna z najciekawszych łodzi desantowych marynarki wojennej.

Widujemy je na zdjęciach, w filmach z udziałem marynarki USA. Na swoim wyposażeniu ma je również Japonia i Korea Południowa. Te pojazdy desantowe mogą transportować ładunek 75 ton, poruszają się bardzo szybko, a ich widok na morzu czy piaszczystym wybrzeżu jest naprawdę imponujący. Oto LCAC (Landing Craft Air Cushion) - jedna z najciekawszych łodzi desantowych marynarki wojennej.

_ MG / KL / SŁK / US Navy / Wikimedia Commons _

Wykorzystywanie LCAC przynosi zdecydowanie lepsze efekty, jest ona w stanie operować na 70 procentach światowych nabrzeży, gdy pozostałe pojazdy desantowe mają dostęp tylko do 15 procent z nich. Te poduszkowce mogą przewieźć za jednym razem dwanaście pojazdów Humvee, 4 transportery obronne LAV-25, dwa pojazdy desantowe Amphibious Assault Vehicle, jeden czołg M1 Abrams lub cztery pięciotonowe pojazdy transportowe M939. Inny wariant załadunku zakłada dwie ciężarówki M939, dwie haubice M198 i dwa pojazdy Hamvee.

Pomysł projektu obecnego LCAC pojawił się we wczesnych latach siedemdziesiątych wraz ze stworzeniem pełnowymiarowego pojazdu testowego - desantowo-ofensywnej amfibii. Zaawansowane prace doprowadziły do wybudowania dwóch prototypów. JEFF B został zaprojektowany i zbudowany przez Bell Aerospace z Nowego Orleanu w Luizjanie i posiadał dwa tylne śmigła kanałowe, podobnie do proponowanego amerykańskiej armii SK-10, który pochodził z poprzedniego Bell SK-5/SR.N5 - poduszkowca testowanego w Wietnamie. Te dwa pojazdy potwierdziły właściwości techniczne oraz zdolności operacyjne, które doprowadziły ostatecznie do rozpoczęcia produkcji LCAC. JEFF B został wybrany jako podstawowy projekt dla dzisiejszych LCAC.

Armia Stanów Zjednoczonych jest w posiadaniu około 80 sztuk, Japonia dysponuje natomiast sześcioma. Znajdujące się w użyciu od 1986 roku poduszkowce kosztowały w 1996 roku 27 mln dolarów każdy. Masa LCAC to 182 tony. Długie na ponad 26 metrów i szerokie na 14 metrów łodzie zabierają 5 członków załogi. Zbiorniki paliwa mieszczą 19000 l ropy.

Do uzbrojenia należą dwa 12,7 mm karabiny maszynowe. Stelaż umożliwia także zamontowanie karabinu maszynowego M2HB .50, wyrzutnię granatów 40 mm Mk19 Mod 3 lub karabin maszynowy M60. Prowadzone były także testy z wielolufowym karabinem GAU-13 30 mm.

Za nawigację odpowiadają radary Marconi LN-66; I-band (częstotliwości radiowe 8-10 GHz stosowane w NATO). Jednostkę napędzają 4 turbiny gazowe (Lycoming/AlliedSignal TF-40B - 2 napędzające + 2 unoszące - o mocy 16tyś KM), dwa obrotowe śmigła i 4-wejściowe wentylatory z centralnym lub mieszanym przepływem (unoszące). Droga hamowania poduszkowca to ok. 450 metrów. LCAC jest w stanie przewieźć nawet 75 ton ładunku.