Pentagon rezygnuje z czołgu M10 Booker. Miał być lekki, jest za ciężki
Zmiany wprowadzane w amerykańskich siłach zbrojnych przez obecną administrację oznaczają nie tylko rezygnację z części brygad pancernych, ale także anulowanie wybranych programów rozwoju nowych modeli broni. Na liście sprzętu, z którego Pentagon rezygnuje, znalazł się nowy czołg M10 Booker.
Czołg lekki M10 Booker
Lekki czołg M10 Booker, nazywany także pojazdem wsparcia ogniowego, to nowa konstrukcja – testy pojazdu rozpoczęły się w 2024 roku. Według pierwotnych planów M10 miał być odpowiedzią na potrzebę wprowadzenia do amerykańskiej armii lekkiego czołgu.
M10 Booker miał zapewniać wysoką mobilność, uzyskaną kosztem opancerzenia, a zarazem znaczną siłę ognią, gwarantowaną przez 105-mm armatę. Rolą tak zaprojektowanego pojazdu miało być wsparcie udzielane przede wszystkim w warunkach, gdy teren jest niedostępny dla ciężkich, ważących obecnie nawet 70 ton czołgów podstawowych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Czy warto kupić statyw Ulanzi Fotopro F38 Quick Release Video Travel Tripod 3318?
Nowa decyzja Pentagonu wskazuje jednak, że M10 Booker nie doczeka się wdrożenia na szerszą skalę, a program rozwoju tej broni ma zostać wstrzymany.
M10 Booker jest za ciężki
Jest to wynikiem analiz, wskazujących, że Booker jest zbyt ciężki jak na rolę, którą do niego przypisano. Problem ten wskazał Sekretarz US Army Daniel Driscoll:
[M10 Booker] jest doskonałym przykładem złych praktyk w zakresie zamówień publicznych. Potrzebowaliśmy małego, zwinnego czołgu, który można by zrzucić tam, gdzie nasze konwencjonalne czołgi nie dawały rady. Dostaliśmy kolejny czołg ciężki.
Amerykański urzędnik odniósł się w tym przypadku do masy Bookera, która w początkowych wariantach wynosiła 38 ton, a we wersji docelowej miała sięgać 42 ton – to mniej więcej tyle, ile ważyły wczesne wersje sowieckiego czołgu T-72.
US Army nadal bez lekkiego czołgu
M10 Booker miał być – po niemal 30 latach nieobecności tej klasy sprzętu w US Army – następcą lekkich czołgów M551 Sheridan, ważących ok. 16 ton. Tak niska masa pozwalała na działanie tych wozów w warunkach niedostępnych dla cięższego sprzętu, a także na desantowanie Sheridanów z niskiego pułapu za pomocą platform LAPES, wyciąganych z ładowni samolotu przez spadochrony, a następnie przejmujących większość siły uderzenia o ziemię.
M10 Booker pod względem masy okazał się bliższy czołgom podstawowym, niż lekkim maszynom przeznaczonym dla wojsk powietrznodesantowych. Znalazło to odzwierciedlenie w możliwościach transportowych – choć plany zakładały, że samolotem C-17 będzie można transportować jednocześnie dwa lekkie czołgi, ostatecznie maszyna ta może przewozić w ładowni tylko jednego Bookera.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że porażkę poniósł także poprzedni amerykański czołg lekki, który miał zastąpić Sheridana – Stingray. Opracowany w latach 80. czołg Stingray nie został przyjęty przez amerykańską armię, jednak zamówienie na 106 maszyn tego typu złożyła armia Tajlandii. Dostarczone w latach 1989-1990 Stingraye służą w niej do dzisiaj.
