Ochrona „w chmurze": szybka reakcja i mała liczba fałszywych alarmów
Pojęcie „chmury” odnosi się do infrastruktury, która jest wykorzystywana przez firmy antywirusowe do przetwarzania pewnych informacji. Dane te są pobierane z komputerów użytkowników produktu antywirusowego, który m.in. identyfikuje nowe i niemożliwe do zneutralizowania zagrożenia.
Proces archiwizowania i przetwarzania danych użytkownika odbywa się w sposób niezauważalny: program antywirusowy wysyła żądanie do chmury w celu sprawdzenia, czy dostępna jest jakaś informacja o określonym programie, aktywności, odnośniku czy zasobie. Jeśli stwierdzi, że istnieje zagrożenie, automatycznie wykona wszystkie niezbędne działania. Szybki czas reakcji na nowe zagrożenie oraz niska liczba fałszywych alarmów sprawiają, że technologia „chmury”. jest niezbędna w branży antywirusowej.
Informacje o podejrzanej aktywności (uzyskiwane od każdego uczestnika sieci) są gromadzone i przetwarzanie, dzięki czemu ochrona „w chmurze”. jest potężnym specjalistycznym systemem umożliwiającym analizę aktywności cyberprzestępców. Dane wymagane do blokowania ataków są dostarczane do wszystkich użytkowników znajdujących się w sieci chmury, co pomaga uniknąć ich zainfekowania.
Technologie „chmury”. umożliwiają wykrycie nowych i niemożliwych do zidentyfikowania zagrożeń oraz ich źródeł. Odmiennie niż w przypadku popularnych uaktualnień antywirusowych, algorytmy wykorzystywane do wykrycia szkodliwej zawartości są niedostępne dla osób z zewnątrz. Jedynym minusem, który jak dotąd nie został wyeliminowany, jest zależność ochrony użytkownika od stabilnego połączenia z internetem.
_ Źródło: Kaspersky Lab _
