"Niewidzialne" katamarany z Tajwanu. Korwety Tuo Chiang zatopią chińską flotę inwazyjną

Korwety typu Tuo Chiang to stosunkowo niewielkie, 60-metrowe jednostki budowane w układzie konstrukcyjnym katamaranu. Program budowy 11 okrętów tego typu został przyspieszony przez wiceministra obrony Chang Che-pinga i ma na celu przeciwdziałanie zagrożeniu ze strony rosnącej floty Chin.

Korwety, określane nieco na wyrost przez tajwańskie media zabójcami lotniskowców, rozwijają znaczną prędkość – 43 węzły – i zostały zbudowane w technologii stealth. Mimo niewielkich rozmiarów przenoszą, po zmianie pierwotnej konfiguracji, szeroki wachlarz uzbrojenia, w tym 8 pocisków przeciwokrętowych typu Hsiung Feng II i 4 typu Hsiung Feng III o zasięgu – odpowiednio – 150 i 400 km.

Zostały także wyposażone w moduł przeciwlotniczy z zestawem średniego zasięgu Sea Sword II, a także przeciwlotniczy, artyleryjski zestaw Phalanx CIWS, armatę OTO Melara 76 mm i wyrzutnie torped (pierwsza korweta z serii). Tak silne uzbrojenie uzyskano kosztem rezygnacji z - pierwotnie zakładanej - możliwości zwalczania okrętów podwodnych.

Co istotne, okręty zostały zaprojektowane i są budowane w całości wysiłkiem tajwańskiego przemysłu. Tajwańska jest także większość uzbrojenia i wyposażenia, co uniezależnia ten kraj od niepewnej współpracy z partnerami zagranicznymi.

Imponujący arsenał, uzupełniony o systemy obserwacyjne i walki radioelektronicznej, umieszczono na jednostce wypierającej mniej niż 700 ton (dla porównania, niedozbrojona, polska "korweta patrolowa" Ślązak jest dwukrotnie dłuższa i ma trzy razy większą wyporność).

Okręty zostały również wyposażone w zaawansowany system zarządzania walką, będący tajwańskim odpowiednikiem amerykańskiego systemu Aegis.

Korweta Ta Chiang jest drugą jednostką typu Tuo Chiang, odebraną przez tajwańską flotę. Kolejne mają wejść do służby w najbliższych latach – ostatni z okrętów ma zostać dostarczony do 2026 roku.

Tempo budowy tajwańskich katamaranów nie powinno dziwić. Do niedawna chińska inwazja – choć od dziesięcioleci brana pod uwagę – była bardzo utrudniona. Wynikało to z faktu, że Chiny nie dysponowały wystarczającą ilością środków przeprawowych, okrętów desantowych czy samolotów transportowych.

Z tego powodu nie były zdolne do jednorazowego przerzucenia na Tajwan wystarczająco dużych sił, by zdobyć na wyspie przyczółki i utrzymać je do czasu przerzucenia kolejnej fali wojsk. Chiny rozwiązały ten problem przy pomocy nowej rampy desantowej, której działanie zaprezentowano w 2021 roku na cywilnym promie Bang Chui Dao.

Chińska telewizja pokazała wówczas lądowanie, wykonane z udziałem cywilnego promu i wojskowych amfibii. Według ocen ekspertów rampę tę można zamontować na setkach już istniejących, cywilnych jednostek. Oznacza to, że Chiny skokowo wzmocniły swój potencjał inwazyjny i mogą dysponować wystarczającymi siłami, by podjąć próbę ataku na Tajwan.