Największa góra lodowa świata utknęła na mieliźnie. Rozpadnie się tuż obok wyspy

Lodowa masa A23a oderwała się od lodowca na Antarktydzie i po ponad 30 latach postoju rozpoczęła swoją podróż kilka miesięcy temu. Naukowcy z British Antarctic Survey na bieżącą śledzili jej trajektorię i starali się badać jej wpływ na ekosystem. Góra przemieszczała się dość wolno, ale w połowie lutego przyspieszyła, poruszając się z prędkością około 30 km dziennie. Jak informuje BBC, teraz wydaje się, że utknęła na dobre i powinna zacząć rozbijać się na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy.

Największa góra lodowa świata, znana jako A23a, to prawdziwy gigant - waży biliony ton, liczy niespełna 4000 m kw. - co czyni ją blisko osiem razy większą od Warszawy. Jednak jej rozpad może wpłynąć na cały ekosystem, w którym funkcjonują także ludzie. Jak informuje BBC, rybacy obawiają się, że będą musieli zmagać się z ogromnymi bryłami lodu, co może wpłynąć na populację pingwinów i fok żerujących w tym rejonie.

Naukowcy z Antarktydy uważają, że w lodzie uwięzione są ogromne ilości składników odżywczych, które podczas topnienia mogą wywołać "eksplozję" życia w oceanie. Profesor Nadine Johnston z British Antarctic Survey, cytowana przez BBC, porównuje to do zrzucenia bomby odżywczej na pustynię. Z kolei ekolog Mark Belchier, doradzający rządowi Georgii Południowej, zauważa, że jeśli góra lodowa się rozpadnie, powstałe fragmenty mogą stanowić zagrożenie dla statków, ograniczając dostęp do lokalnych łowisk.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Badacze z British Antarctic Survey przewidują, że A23a pozostanie tam, dopóki nie zaczną się odrywać kawałki. Jego zdaniem, góra lodowa wykazuje oznaki rozpadu. Kiedyś miała powierzchnię 3900 km kw., ale stopniowo się kurczy, tracąc ogromne ilości wody w cieplejszych morzach - obecnie ma 3234 km kw powierzchni. Zamiast dużej, nieskazitelnej bryły lodu, można dostrzec jaskinie pod jej krawędziami. Następnie, przypływy będą teraz podnosić i opuszczać górę lodową, powodując erozję skał i lodu. Badacze uważają, że jeśli lód pod spodem jest zniszczony przez sól, może się rozpaść i dryfować w płytsze rejony.

Obserwacje góry A23a są prowadzone nie tylko z wykorzystaniem satelit, ale także z pokładu badawczego statku RRS Sir David Attenborough, który wypłynął na wody we wrześniu. Profesor Huw Griffiths, rozmawiając z BBC z pokładu statku badawczego Sir David Attenborough, zauważa, że tam, gdzie lód dotyka dna, żyją tysiące małych stworzeń, takich jak koralowce, ślimaki morskie i gąbki. "Ich cały świat jest niszczony przez ogromną bryłę lodu przesuwającą się po dnie morskim. Jest to katastrofalne w krótkim okresie dla tych gatunków, ale jest to naturalna część cyklu życia w tym regionie. Gdzie coś jest niszczone, tam w innym miejscu dostarczane są składniki odżywcze i pożywienie" - uważa.

Historia zna już takie przypadki. W 2004 roku góra lodowa w innym rejonie, zwanym Morzem Rossa, wpłynęła na sukces lęgowy pingwinów, prowadząc do wzrostu liczby zgonów. Jednak eksperci sądzą, że większość ptaków i zwierząt z Georgii Południowej uniknie tego losu.

Niektóre pingwiny złotoczube, które żerują na mieliźnie, gdzie utknęła góra lodowa, mogą znacząco to odczuć - uważają badacze z British Antarctic Survey. Topniejąca góra lodowa wprowadza słodką wodę do słonej, zmniejszając ilość pożywienia, w tym kryla, którym żywią się pingwiny. Ptaki mogą przenieść się na inne tereny żerowania, ale to postawi je w konkurencji z innymi stworzeniami.

Lód może zablokować porty lub zakłócić żeglugę, gdy sezon połowowy rozpocznie się w kwietniu. Rybacy mówią BBC, że to największa ilość lodu z góry lodowej, z jaką kiedykolwiek mieli do czynienia w sezonie połowowym, ale są dobrze przygotowani i wyposażeni.

Oznaką, że uwalnianie składników odżywczych z rozpadającej się góry lodowej A23a się rozpoczęło, będzie pojawienie się ogromnych zakwitów fitoplanktonu wokół. Będzie to wyglądało jak ogromna zielona aureola wokół lodu, widoczna na zdjęciach satelitarnych w nadchodzących tygodniach i miesiącach.