Kalendarz Majów. Używano go wcześniej niż sądzono
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Najnowsze badania sugerują, że mieszkańcy Ameryki Środkowej mogli projektować swoje miasta w oparciu o wczesną wersję kalendarza Majów. Wskazują na to ukryte kompleksy ceremonialne.
Nowe badania starożytnych skupisk ludności w zachodniej Gwatemali i południowym Meksyku ujawniły 478 ceremonialnych kompleksów, z których wiele wydaje się opierać na prototypowym mieście zbudowanym około 1400 r. p.n.e. Wiele z nich nie zostało do tej pory odkrytych, zbadanych ani odkopanych
Kształty tych kompleksów, wykryte za pomocą technologii lidar wskazują , że część z nich opierała się na liczbie 20 – podstawowej jednostce stosowanej w kalendarzach mezoamerykańskich. Z badania wynika zatem, że ten system pomiaru czasu mógł być używany już setki lat przed naszą erą.
Nie chodzi jednak o słynny kalendarz Majów, który – według niektórych – miał przewidywać koniec świata w 2012 roku, lecz o mezoamerykański kalendarz zwany długą rachubą. Takeshi Inomata, archeolog z University of Arizona i główny autor badań podkreśla, że najstarsze z odkrytych miejsc mogły powstać ok. 1000 r. p.n.e.
Chociaż naukowcy nie są zgodni, kiedy dokładnie powstała długa rachuba, najstarsze zachowane daty (36 rok p.n.e.) odkryto na steli w Chiapa de Corzo w Meksyku. Niektórzy twierdzą, że jeszcze starsze zapiski mogą znajdować się na steli w Gwatemali, datowanej na lata pomiędzy 236 a 19 r. p.n.e.
Najnowsze badania, sugerujące, że system pomiaru czasu oparty na liczbie 20 mógł powstać znacznie wcześniej, zostały szczegółowo omówione 25 października w czasopiśmie Nature Human Behavior .