Najnowsze badania sugerują, że mieszkańcy Ameryki Środkowej mogli projektować swoje miasta w oparciu o wczesną wersję kalendarza Majów. Wskazują na to ukryte kompleksy ceremonialne.
Nowe badania starożytnych skupisk ludności w zachodniej Gwatemali i południowym Meksyku ujawniły 478 ceremonialnych kompleksów, z których wiele wydaje się opierać na prototypowym mieście zbudowanym około 1400 r. p.n.e. Wiele z nich nie zostało do tej pory odkrytych, zbadanych ani odkopanych
Kształty tych kompleksów, wykryte za pomocą technologii lidar wskazują , że część z nich opierała się na liczbie 20 – podstawowej jednostce stosowanej w kalendarzach mezoamerykańskich. Z badania wynika zatem, że ten system pomiaru czasu mógł być używany już setki lat przed naszą erą.
Nie chodzi jednak o słynny kalendarz Majów, który – według niektórych – miał przewidywać koniec świata w 2012 roku, lecz o mezoamerykański kalendarz zwany długą rachubą. Takeshi Inomata, archeolog z University of Arizona i główny autor badań podkreśla, że najstarsze z odkrytych miejsc mogły powstać ok. 1000 r. p.n.e.
Chociaż naukowcy nie są zgodni, kiedy dokładnie powstała długa rachuba, najstarsze zachowane daty (36 rok p.n.e.) odkryto na steli w Chiapa de Corzo w Meksyku. Niektórzy twierdzą, że jeszcze starsze zapiski mogą znajdować się na steli w Gwatemali, datowanej na lata pomiędzy 236 a 19 r. p.n.e.
Najnowsze badania, sugerujące, że system pomiaru czasu oparty na liczbie 20 mógł powstać znacznie wcześniej, zostały szczegółowo omówione 25 października w czasopiśmie Nature Human Behavior .
