Iskandery jeszcze groźniejsze? Rosjanie już nad tym pracują

Takie wnioski wyciągnięto na podstawie analiz pozostałości pocisków Iskander, które w ostatnim czasie spadły na Ukrainę. Eksperci zauważyli, że w pociskach zmieniono wabiki, mające za zadanie odwracanie uwagi ukraińskich systemów obrony powietrznej poprzez emisję fałszywych sygnałów radiowych.

Jak wyjaśnia Defence Blog, "wabiki te zastąpiono dodatkowymi odbiornikami odpornymi na sygnał satelitarny, podobnymi do tych stosowanych w bombach szybujących i irańskich dronach-kamikadze Shahed". Według serwisu zmiany wskazują, że rosyjscy inżynierowie przedkładają zwiększenie odporności i celności Iskanderów nad użycie wabików.

Iskander, czyli lądowy pocisk balistyczny to broń przeznaczona do wykonywania ataków na ważne cele wojskowe np. lotniska, centra dowodzenia, czy węzły łączności, a także na cele cywilne typu elektrownie. Rosjanie regularnie wystrzeliwują je w kierunku Ukrainy, gdzie potrafią wyrządzić poważne szkody. Wspomniany system Iskander-M korzysta z pocisków balistycznych o masie od 3800 do 4020 kg (w zależności od przenoszonego ładunku). Są to pociski o długości ponad 7 metrów i średnicy blisko metra.

Ze względu na dużą prędkość (dla wersji pocisków Iskander-M jest to nawet 6-7 Mach) i trajektorie lotu Iskandery są trudne do zestrzelenia przez obronę przeciwlotniczą i przeciwrakietową przeciwnika. Co więcej, nawet po zestrzeleniu pocisku nie przestaje on być zagrożeniem, ponieważ powstają liczne odłamki, które wciąż są niebezpieczne dla życia i zdrowia potencjalnych ofiar. Dlatego też pocisk balistyczny powinien być zestrzelony poza gęsto zaludnionym, miejskim obszarem.