Iluzje optyczne - jak nasz własny mózg nas oszukuje
Z pewnością pamiętacie burzę, jaka przetoczyła się przez każdy zakamarek sieci rok temu, gdy wszyscy spierali się jakiego koloru jest nieszczęsna sukienka (czarna czy złota). To był jeden z przykładów na to, jak nasz mózg zniekształca nam rzeczywistość. Ale dowodów na to jest dużo więcej. Wybraliśmy jedne z ciekawszych iluzji optycznych, ciekawi jesteśmy, co podpowie Wam wasz mózg podczas oglądania.
Z pewnością pamiętacie burzę, jaka przetoczyła się przez każdy zakamarek sieci rok temu, gdy wszyscy spierali się, jakiego koloru jest sukienka (czarna czy złota). To był jeden z przykładów na to, jak nasz mózg zniekształca nam rzeczywistość. Ale dowodów na to jest dużo więcej. Wybraliśmy jedne z ciekawszych iluzji optycznych. Ciekawi jesteśmy, co podpowie wam mózg podczas oglądania.
Na przykład poniższy film. Należy wpatrywać się w krzyżyk na czarnym tle, między zdjęciami celebrytów.
I co zobaczyliście? Większość osób widzi karykatury twarzy. A wystarczy przenieść wzrok na któreś ze zdjęć, żeby przekonać się, że wcale nie mamy do czynienia ze zniekształconą fotografią. O co chodzi? I to jest najlepsze - jeszcze nie wiadomo. To jedna z najnowszych iluzji, a naukowcy wciąż zastanawiają się, dlaczego nasz mózg dokonuje tu zakłamania rzeczywistego obrazu.
Jaki kolor mają obie płytki?
Już pewnie domyśliliście się, że wcale nie widzicie szarej i białej płytki. I słusznie. Bo obie są takiego samego koloru. A jeśli nam nie wierzycie, to zakryjcie palcem miejsce, w którym się stykają.
Muzycy czy staruszkowie?
Ten obraz namalował Salvador Dali. Artysta ten uwielbiał bawić się z odbiorcą i nierzadko uciekał się do sztuki iluzji. Tak właśnie jest w tym wypadku.
Co widzicie na pierwszy rzut oka? Może to być albo para spoglądających na siebie staruszków, albo para Meksykanów (przy czym jeden gra na gitarze).
Jakiego koloru są przecinające się linie?
Oczywiście - obie są takiego samego koloru. Złudzenie wynika z ich bezpośredniego tła. Jedna linia otoczona jest zielonymi kwadratami (i ta wydaje się nam ciemniejsza) a druga białymi. To właśnie te aspekty wpływają w tym wypadku na odbiór koloru.
Siatka Hermana
Ten obrazek składa się z czarnych kwadratów przedzielonych siatką. A jednak w miarę, jak przesuwamy po nim wzrok, na przecięciach siatki widzimy białe lub szare kropki. Zatrzymując wzrok na dłużej w jednym miejscu, nagle przestajemy te punkty widzieć.
Dochodzi tu do zaburzenia percepcji światła. Wynika to z tego, że receptory światła są na siatkówce oka rozłożone nierównomiernie. Najwięcej jest ich na środku. Oznacza to, że sygnały docierające do mózgu z kątów pola widzenia są mniej jednoznaczne. W tym konkretnym przypadku dochodzi do tego gra kolorów.
Kielich czy twarze?
Co na pierwszy rzut oka widzisz na tym zdjęciu? Są dwie oczywiste możliwości - kielich albo zwrócone ku sobie twarze. I jest duża szansa, że to właśnie te ostatnie zauważysz najpierw.
Dlaczego? Człowiek jest zwierzęciem społecznym, a od umiejętności "czytania" twarzy i malujących się na nich emocji, nierzadko zależało kiedyś nasze życie. Dlatego mózg jest tak dobry w ich rozpoznawaniu. Dzięki tej umiejętności nie mamy również problemu z interpretacją znaków emotikonek, na przykład ":)".
Które pomarańczowe koło jest większe?
Na pierwszy rzut oka - zdecydowanie prawe.
W rzeczywistości jednak oba mają taki sam rozmiar. To, że nasz mózg postrzega je jako różne, wynika z faktu, że lewe koło otoczone jest większymi obiektami.