Giganci z epoki lodowcowej. Ich szczątki znajdowane są w Polsce

Projekt WOOLRHINOPOLI to pomysł realizowany razem z 10 innymi naukowcami z Hiszpanii, Francji, Holandii, Mołdawii, Czech, Niemiec, Rumunii, Włoch i Wielkiej Brytanii. Jego celem jest lepsze poznanie historii nosorożców włochatych w Europie. Badania skupiają się przede wszystkim na oznaczaniu szczątków, ocenie wieku, ustalaniu płci, przebytych chorób lub urazów czy relacji, jakie włochate giganty miały z ludźmi. Projekt ma potrwać do 2026 r.

- Badania terenowe prowadzę już kolejny rok i odwiedziłam ponad sto miejsc w poszukiwaniu elementów nosorożców kopalnych, w szczególności nosorożca włochatego. Liczba szczątków nosorożca włochatego w Polsce jest imponująca w stosunku do pierwotnych założeń - przekazała prof. Pawłowska w rozmowie z serwisem Nauka w Polsce. Dodała również, że dzięki podjętym działaniom udało się jej zgromadzić wiele materiału do badań. Część okazów była magazynowana przez lata w piwnicach, na strychach czy w kartonach, a o ich istnieniu nikt nie wiedział lub były one uznane za zaginione.

Jednym z najbardziej znanych okazów nosorożca włochatego jest ten przechowywany w Muzeum Przyrodniczym Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN. Zalicza się go do najcenniejszych okazów przyrodniczych na świecie, ponieważ jest to jedyny na świecie okaz nosorożca włochatego zachowany w całości - łącznie ze skórą oraz tkankami miękkimi. Został odkryty w 1929 r. we wsi Starunia, która obecnie należy do Ukrainy. Jak ustalili badacze, była to młoda samica, która zginęła ok. 30 tys. lat temu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Nosorożce włochate to interesujące zwierzęta. Razem z mamutami włochatymi były największymi roślinożercami epoki lodowcowej. Ich masa sięgała nawet 3,5 tony, wysokość blisko 2 m, a długość 5 m. Zwierzęta były dobrze przystosowane do zimnego klimatu. Posiadały grubą sierść i grube długie włosy, potężne kopyta, a na ich głowie znajdowały się dwa duże rogi. Żywiły się roślinami i często przemieszczały w poszukiwaniu pożywienia. Nosorożce włochate pojawiły się w Europie ok. 470 tys. lat temu i występowały tutaj aż po koniec ostatniej epoki lodowcowej, mającej miejsce ok. 14 tys. lat temu.

Wymieranie tego gatunku zbiegło się w czasie z ociepleniem klimatu oraz zmianami w roślinności, co skutkowało zmniejszeniem dostępności pożywienia. Innym czynnikiem mogła być działalność łowiecka ludzi, którzy polowali na megafaunę. W europejskich jaskiniach zachowały się malowidła przedstawiające nosorożce włochate, co sugeruje, że ludzie mieli z nimi styczność. Potwierdzenie tego wymaga jednak badań, które rzucą nowe światło na historię tych europejskich gigantów.