Fragmenty meteorytu mogą pomóc w rozwiązaniu zagadki powstania życia na Ziemi

Meteoryt wszedł w atmosferę ziemską 16 stycznia 2018 roku, rozświetlając niebo nad Ontariow Kanadzie i środkowo-zachodnimi Stanami Zjednoczonymi. Radary pogodowe śledziły jego drogę oraz proces rozpadu, pomagając łowcom meteorytów zlokalizować, gdzie spadły fragmenty ognistej kuli. Jej podróż zakończyła się w jeziorze Strawberry Lake w Hamburgu w stanie Michigan.

Międzynarodowy zespół naukowców zbadał kawałek meteorytu wielkości orzecha włoskiego, „gdy był jeszcze świeży”, jak informują w nowym badaniu, opublikowanym na łamach czasopisma "Meteoritics & Planetary Science". Ich analizy wykazały, że kosmiczna skała zawiera ponad 2000 cząsteczek organicznych pochodzących z czasów, gdy nasz Układ Słoneczny był bardzo młody. Według badaczy podobne cząsteczki mogły przyczynić się do powstania drobnoustrojów i dać początek życia na naszej planecie.

Szybkie przechwycenie meteorytu z zamarzniętej powierzchni jeziora pozwoliło uniknąć przedostania się wody do pęknięć w skale i zanieczyszczenia jej ziemskimi drobnoustrojami. Dzięki temu meteoryt zachował pierwotny skład, a naukowcy nie mieli większych problemów z oceną jego składu.

Kiedy skały kosmiczne wchodzą do atmosfery z prędkością kilku kilometrów na sekundę, powietrze wokół nich ulega zjonizowaniu. Według głównego autora badań – Philippa Hecka z Uniwersytetu w Chicago, ekstremalne ciepło topi nawet do 90 proc. meteorytu, a skała, która przetrwa podróż przez atmosferę, zostaje zamknięta w stopionej szklanej skorupie o grubości 1 milimetra. Ten ocalały fragment, znajdujący się wewnątrz szklistej skorupy jest istotnym zapisem geochemii skały w kosmosie.

Naukowcy uważają, że w przypadku kosmicznej skały z Michigan macierzysta asteroida powstała około 4,5 mld lat temu. Mniej więcej w tym czasie skała przeszła proces zwany metamorfizmem termicznym, ponieważ oddziaływały na nią temperatury do 700 stopni Celsjusz. Następnie skład asteroidy pozostawał w większości niezmieniony przez ostatnie 3 miliardy lat, a około 12 milionów lat temu doszło do jej rozpadu.

Znaleziony meteoryt uległ niewielkim przekształceniom od momentu jego powstania, dlatego naukowcy sklasyfikowali go jako "H4". W tej nazwie "H" oznacza, że jest to skalny meteoryt bogaty w żelazo. Z kolei "4" informuje, że meteoryt został poddany metamorfizmowi termicznemu, wystarczającemu do zmiany jego pierwotnego składu. Tylko około 4 proc. meteorytów, które spadają na Ziemię, są klasyfikowane jako "H4".

Meteoryt zawiera 2600 związków organicznych lub zawierających węgiel. Naukowcy są zdania, że istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że związki te są podobne do tych, dzięki którym powstało życie na Ziemi.