"Drzewa mają uszy". Leśne zwierzęta chętnie podsłuchują

Na to interesujące zjawisko natknęła się para badaczy, Linnea Havmøller i Rasmus Havmøller, którzy spędzili dziewięć miesięcy w panamskim lesie deszczowym, obserwując zwyczaje małp i innych miejscowych stworzeń.

"Małpy to bałaganiarze. Już po kilku ugryzieniach owocu rzucają go na ziemię. Inne gatunki czerpią korzyści z tego nawyku, jednak żeby być skutecznym, muszą wiedzieć, kiedy i gdzie stołują się małpy. Nasze badania wykazały, że niektóre ssaki uciekają się do podsłuchiwania" – relacjonuje Linnea Havmøller.

Leśne szpiegostwo polega w tym przypadku na śledzeniu oraz nasłuchiwaniu, kiedy kapucynki lub czepiaki jedzą owoce. Dla ssaków żyjących nisko na ziemi – jak ostronosy lub aguti – małpie odgłosy stanowią de facto dzwonek wzywający na obiad. Każdy upuszczony owoc jest dla nich rarytasem, niemal niemożliwym do zdobycia własnymi siłami.

Zdaniem duńskich uczonych, mamy do czynienia z szalenie istotnym zjawiskiem. Według ich szacunków są okresy w ciągu roku, kiedy resztki po naczelnych odpowiadają za ponad połowę jadłospisu innych ssaków. Oznacza to jednocześnie, że ewentualne uszczuplenie populacji małp działałoby kaskadowo i przyniosło klęskę głodu wielu innym mieszkańcom lasu.

Przeprowadzano już podobne obserwacje, ale te ostatnie są zdecydowanie najdokładniejsze. Dane zbierano za pomocą obroży GPS, fotopułapek oraz głośników odtwarzających odgłosy małp. "Sądzę, że nie docenialiśmy tego, jak wiele gatunków oddziałuje na siebie i na ile sposobów pozostają ze sobą połączone. Wzajemne podsłuchiwanie to nowy rozdział w biologii behawioralnej ssaków, który dostarcza nam lekcji na temat tego, jak bardzo zniknięcie jednego gatunku, może uderzyć w cały ekosystem" – twierdzi Rasmus Havmøller.

Więcej informacji znajdziesz w źródle: L. Havmøller, J. Loftus, R. Havmøller, Arboreal monkeys facilitate foraging of terrestrial frugivores, "Biotropica".