Dowód na istnienie Atlantydy? Tajemnicza mapa Piriego Reisa

Kiedy w 1929 roku niemiecki teolog Deissman odnalazł w stambulskiej bibliotece stary atlas, nie przypuszczał zapewne, jak wielką wagę będzie miało jego odkrycie. Na jednej z map zaznaczono bowiem ląd, o którym w momencie jej powstania nikt jeszcze nie wiedział! Jak to możliwe?

Autorem mapy był turecki admirał Piri Ibn Hadżi Memmed (urodzony między 1965 a 70, zm. 1553), znany bardziej jako Piri Reis (słowo reis w języku tureckim oznacza kapitana – przyp. red.). W 1521 roku wydał on atlas zawierający setki map, nazwany Kitāb-ı Baḥrīye (Księgi Morza).

Z dużą dokładnością nakreślona została tam prawie cała Europa, północna i zachodnia Afryka, rejony dzisiejszego Bliskiego Wschodu, Indie oraz wybrzeże dopiero co odkrytej Ameryki. Przez kilka lat Piri aktualizował swoje mapy, jednak dość szybko popadły one w zapomnienie.

Zagubiona mapa

Mapy odzyskały swą sławę, kiedy badacz Gustav Adolf Deissmann (1866–1937) przypadkiem odnalazł je w bibliotece pałacu Topkapi w Istambule. Znalezisko datuje się na 1513 rok, kiedy znane już były odkrycia geograficzne z rejonów Nowego Świata z końca XV i początku XVI wieku. Według informacji, które Piri Reis umieścił w atlasie, przy tworzeniu map korzystał nie tylko z własnej wiedzy, lecz także z wielu dostępnych wtedy źródeł.

Studiował prawdopodobnie aż 20 różnych map, w tym osiem starożytnych map Ptolemeusza, arabską mapę Indii, cztery najnowsze portugalskie mapy oraz tę stworzoną przez samego Krzysztofa Kolumba (1451–1506). W dolnej części odnalezionej mapy skrywa się jednak coś, co czyni ją naprawdę wyjątkową. Piri umieścił tam ląd, o którego istnieniu nie donoszą żadne źródła z tamtego okresu. Jaka część świata została uwieczniona na mapie?

Można przypuszczać, że chodziło o Antarktydę, jednak ta w XVI wieku od tysiącleci skuta była lodem, a na mapie widoczne jest wybrzeże bez pokrywy lodowej.

Zadziwiające odkrycie

Włoski historyk Diego Cuoghi (ur. 1955) twierdzi, że Piri mógł po prostu niedokładnie odzwierciedlić wybrzeże południowej Brazylii, Urugwaju i Argentyny. Gdyby kartograf rzeczywiście kreślił Antarktydę, na mapie powinien się znaleźć przylądek Horn oraz cieśnina Drake’a łącząca Ocean Atlantycki z Oceanem Spokojnym. Tych tam jednak nie ma.

Niedawne odkrycie naukowców przynosi jednak kolejne zaskoczenie. Kiedy porównali oni stworzone przy pomocy nowoczesnych technologii mapy wybrzeża Antarktydy, okazało się, że w znacznym stopniu zgadzają się one z mapą Piriego! Południowy ląd z atlasu stworzonego w 1513 roku do złudzenia przypomina Ziemię Królowej Maud na Antarktydzie.

Badacze czekają jednak z ostatecznymi wnioskami na wyniki kolejnych badań. Pojawiło się pytanie, skąd admirał Piri mógł czerpać informacje o tak trudno dostępnym kontynencie?

Badacz Charles Hapgood (1904–1982) był zwolennikiem innej teorii dotyczącej mapy, zwanej teorią Królów Morza. Według jego założeń na Antarktydzie jeszcze przed jej zlodowaceniem, czyli około 15-25 tysięcy lat temu, mogła żyć wysoko rozwinięta cywilizacja. Położenie kontynentu znacznie różniło się jednak od dzisiejszego – Antarktyda znajdować się miała 3 tysiące kilometrów wyżej na północ, a na swoje aktualne miejsce dostała się dopiero później, w wyniku ruchu płyt tektonicznych.

Czy nakreślony na mapie Piriego ląd to tajemnicza Atlantyda? Miejmy nadzieję, że niedługo naukowcy wyjaśnią tę zagadkę.

Autor: Jan Chałupa