Badania ujawniły okrutną prawdę. Naukowcy mówią o "żądzy zemsty"

Naukowcy przebadali ponad 3 tysiące fragmentów kości pochodzących z naturalnego wapiennego szybu o głębokości 20 metrów w Charterhouse Warren w hrabstwie Somerset, a wynikami swoich analiz podzielili się na łamach czasopisma naukowego "Antiquity". Szczątki należały do co najmniej 37 osób – od noworodków po dorosłych. Radiowęglowe datowanie wskazuje, że zmarli oni między 2200 a 2000 rokiem p.n.e., w okresie wczesnej epoki brązu, informuje Live Science.

Analiza kości ujawniła ślady brutalnej śmierci, a także przerażających praktyk pośmiertnych. Co najmniej 30 proc. czaszek nosi ślady złamań, a 20 proc. kości posiada cięcia wykonane narzędziami kamiennymi. Zidentyfikowano dowody na skalpowanie, usunięcie języka, dekapitację oraz kanibalizm. Badacze stwierdzili także ślady żucia na drobnych kościach rąk i stóp, co sugeruje spożywanie ciał przez ludzi.

Eksperci są zgodni, że tak brutalne traktowanie ciał nie było rytuałem pogrzebowym, a praktyki tego typu są czymś niezwykłym dla epoki brązu w Anglii. "Może to oznaczać próbę całkowitego zniszczenia grupy przeciwników" – napisali naukowcy w oświadczeniu prasowym. Przyczyną masakry mogły być konflikty społeczne, tabu lub reakcja na wcześniejsze akty przemocy. W szczątkach dwojga dzieci odkryto bakterie Yersinia pestis, które wywołują dżumę. Naukowcy sugerują, że obawa przed zarazą mogła potęgować napięcia w regionie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Według Ricka Schultinga , głównego autora badania i profesora na Uniwersytecie Oksfordzkim, dowody przemocy na taką skalę nie zostały nigdy wcześniej znalezione w Wielkiej Brytanii we wczesnej epoce brązu ani w żadnym innym okresie brytyjskiej prehistorii. Jego zdaniem masakra z Charterhouse Warren była prawdopodobnie spowodowana ogromną "żądzą zemsty", a jej skutki zapewne "odbijały się echem przez pokolenia".

- Charterhouse Warren to jedno z tych rzadkich stanowisk archeologicznych, które podważają sposób, w jaki myślimy o przeszłości. Jest to surowe przypomnienie, że ludzie w prehistorii mogli dorównać bardziej współczesnym okrucieństwom i rzuca światło na ciemną stronę ludzkiego zachowania. To, że mało prawdopodobne jest, aby było to wydarzenie jednorazowe, sprawia, że ​​opowiedzenie jego historii jest jeszcze ważniejsze - zaznaczył prof. Schulting cytowany przez The Guardian.