Życie na Wenus? Naukowcy mają na to dowody

Według relacji brytyjskiego dziennika, w środę zespół badawczy z Imperial College London przedstawił dowody na obecność fosfiny, toksycznego gazu, którego występowanie na Wenus było przedmiotem naukowych dyskusji. Fosfina jest produkowana w środowiskach ubogich w tlen, takich jak jelita borsuków czy odchody pingwinów. Innym źródłem tego gazu są wybuchy wulkanów.

Równocześnie, inna grupa naukowców z Uniwersytetu w Cardiff przedstawiła wstępne wyniki swoich badań, które wskazują na obecność amoniaku na Wenus. Na Ziemi amoniak jest produktem procesów biologicznych i przemysłowych. Naukowcy mają trudności z wyjaśnieniem obecności tego gazu na Wenus za pomocą znanych nam zjawisk atmosferycznych lub geologicznych.

Oba gazy są określane jako biomarkery, co oznacza, że mogą wskazywać na obecność życia. Nie jest to jednak niezbity dowód na istnienie życia pozaziemskiego. Niemniej jednak, te odkrycia zwiększają prawdopodobieństwo, że być może w przeszłości istniało życie na Wenus, a niektóre jego elementy mogły przetrwać w atmosferze tej planety.

Warunki na Wenus są ekstremalne - ciśnienie jest tam 90 razy większe niż na powierzchni Ziemi, a temperatura może dochodzić do 450 stopni Celsjusza. Chmury kwasu siarkowego unoszą się nisko nad powierzchnią planety. Jednak około 50 km powyżej powierzchni warunki są znacznie bardziej zbliżone do tych na Ziemi i mogłyby umożliwić przetrwanie bardzo odpornym mikrobom.

- Być może Wenus przeszła w przeszłości przez ciepłą, wilgotną fazę. Wraz z nadejściem niekontrolowanego globalnego ocieplenia formy życia mogły znaleźć jedyną dla siebie niszę jaka pozostała, czyli chmury - mówił dr Dave Clements podczas spotkania.

Podczas kolejnego wykładu prof. Jane Greaves, astronomka z Uniwersytetu w Cardiff, przedstawiła wstępne obserwacje z teleskopu Green Bank, które sugerują istnienie amoniakowych chmur na Wenus.

Mimo tych odkryć, naukowcy zachowują ostrożność w odniesieniu do prawdopodobieństwa istnienia życia na drugiej planecie Układu Słonecznego. Dr Robert Massey z Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego stwierdził, że choć te odkrycia są ekscytujące, to są to wyniki wstępne.

- Należy wykonać dużo pracy, aby dowiedzieć się więcej o obecności tych dwóch potencjalnych biomarkerów w chmurach Wenus. Niemniej jednak fascynujące jest myślenie, że te odkrycia mogą wskazywać na możliwe oznaki życia lub jakieś nieznane procesy chemiczne - dodał.