Zagadkowe średniowiecze. Przez to życie ludzi było znacznie skrócone
Badania nad średniowiecznymi szkieletami z Anglii pokazują, jak niedożywienie w dzieciństwie wpływało na długość życia i zdrowie dorosłych. Wyniki opublikowano w "Science Advances".
Ambrogio Lorenzetti - Skutki dobrego i złego rządu dla miasta i kraju
Nowe badania wykazały, że niedożywienie w dzieciństwie w średniowiecznej Anglii pozostawiało trwałe ślady na zdrowiu i długości życia. Analiza zębów 275 osób pochowanych w Londynie i Lincolnshire w latach 1000-1540 wykazała bezpośredni związek między stresem żywieniowym a skróconą długością życia.
Wpływ niedożywienia na zdrowie
Badania prowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Bradford ujawniły, że niedożywienie w dzieciństwie miało długotrwałe konsekwencje. Dr Julia Beaumont z tej uczelni podkreśliła, że analiza profili zębiny pozwala zobaczyć, jak głód pozostawiał biologiczne blizny.
- To badanie pokazuje, jak życie w średniowieczu kształtowały najwcześniejsze doświadczenia. To dobitne przypomnienie, że zdrowie dzieci ma konsekwencje na całe życie - stwierdziła dr Beaumont.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
"Sławosz, Sławosz!". Polski astronauta powitany po wylądowaniu w Polsce
Zębina, warstwa pod szkliwem, tworzy się w dzieciństwie i nigdy nie zmienia. Absorbuje za to izotopy z jedzenia, będąc przez to biologicznym zapisem diety i stresu fizjologicznego. Analizując izotopy chemiczne w zębach, naukowcy mogli precyzyjnie odtworzyć diety poszczególnych osób.
Naukowcy znaleźli jeden punkt wspólny: w zdrowej diecie poziom węgla i azotu zazwyczaj rośnie lub spada jednocześnie. Jednak gdy dziecko jest głodne, wówczas poziom azotu w zębach wzrasta, podczas gdy poziom węgla pozostaje stabilny lub spada. Zjawisko to jest biologicznym sygnałem ostrzegawczym, który identyfikuje epizody skrajnego niedożywienia.
Techniki analizy izotopowej
Zespół badawczy wykorzystał zaawansowane techniki izotopowe do wykrycia sygnatury głodu. Osoby, które doświadczyły niedożywienia w dzieciństwie, zwłaszcza w czasie Czarnej Śmierci, miały większe ryzyko problemów zdrowotnych w dorosłości. Częściej występowały u nich oznaki przewlekłego zapalenia i rzadziej dożywały 30 lat.
Przed Czarną Śmiercią wskaźniki głodu w dzieciństwie wzrosły z powodu nieurodzaju, Małej Epoki Lodowej i epidemii bydła. Po pandemii te wskaźniki spadły, co sugeruje, że plaga mogła poprawić warunki życia przez zmniejszenie presji populacyjnej.
