Wyprawa do świata Diaspory

Niedbałe traktowanie danych użytkowników Facebooka wywołało lawinę krytyki z informacjami o członkach.

Czterech studentów z Nowego Jorku stworzyło zdecentralizowaną platformę, którą współfinansowali internauci. Oficjalny start serwisu nastąpił 24 kwietnia, a w połowie września zespół zamieścił w sieci wersję rozwojową oprogramowania pozwalającego uruchomić serwer Diaspory. Następnie pod koniec listopada użytkownicy otrzymali pierwsze zaproszenia do testowania wersji alfa portalu.

Erika Jonietz, dziennikarka magazynu "Technology Review", postanowiła przyjrzeć się bliżej nowej sieci społecznościowej. W artykule "Leaving Facebook" Jonietz pisze, że Diaspora to bardzo obiecujący projekt. Nawet jeśli serwis cierpi jeszcze na pewne techniczne "choroby wieku dziecięcego" i na razie jest rzadko odwiedzany, to i tak wydaje się niezwykle interesujący w porównaniu z komercyjnymi konkurentów.

W zestawieniu z krzykliwym Facebookiem świat Diaspory sprawia wrażenie spokojnej, ascetycznej pustelni mistrza zen. "Inaczej niż w przypadku Facebooka i reszty konkurencji, istnieje możliwość łatwego oddzielania od siebie różnych kręgów społecznościowych". Do tego dochodzą tzw. aspekty, na podstawie których da się sortować znajomych. Do domyślnych opcji "praca" i "rodzina" łatwo dodać nowe grupy. "Za ich pomocą dokładnie określimy, kto powinien otrzymywać komunikaty o statusie użytkownika. Na każdej stronie można wygodnie śledzić, gdzie i jaka informacja dotarła". Jonietz reasumuje: "nadal będę korzystać z Diaspory w nadziei, że zmniejszy ona moje uzależnienie od Facebooka – oraz że moje dane faktycznie będą należeć do mnie".

wydanie internetowe www.heise-online.pl