Wszystko, co trzeba wiedzieć o internecie w telefonie

Jaki wziąć pakiet? Czy potrzebne mi LTE? CHIP odpowiada na pytania: jaki limit transferu jest wystarczający, co to jest lejek, czy potrzebujemy łącza LTE, jak zabezpieczyć się przed wysokimi opłatami roamingowymi.

W pierwszej połowie 201. roku według danych raportu World Internet Project Poland z dostępu do internetu za pomocą urządzeń mobilnych korzystało 16 proc. Polaków. O jeden procent więcej deklarowało, że źródłem internetu jest dla nich modem czy telefon GSM. Mimo że ten sposób dostępu do sieci nie jest jeszcze powszechny, to z roku na rok - głównie za sprawą tabletów - rośnie. Należy się spodziewać, że do końca 2013 roku taki dostęp do sieci preferować będzie do 30 proc. Polaków. Głównym powodem tego, że dziś jest inaczej, są obawy użytkowników przed kosztami, jakie według nich może generować transfer danych poprzez sieci GSM oraz stosunkowo mała liczba używanych smartfonów. Ten drugi powód będzie tracił na znaczeniu, gdyż większość nowych kontraktów z operatorami zawierana jest równocześnie z zakupem nowoczesnej słuchawki. Gorzej wygląda kwestia pokutującego powszechnie przekonania, że mobilny internet jest po prostu drogi. Postaramy się raz na zawsze wyjaśnić to niefortunne nieporozumienie.

Czasy, kiedy oprócz comiesięcznej kwoty abonamentu musieliśmy zapłacić dodatkowych kilkaset złotych, właściwie już minęły. Dziś, przedłużając czy zawierając nową umowę z operatorem na abonament lub ofertę mieszaną (tzw. mix), wybieramy abonament bez transferu (jest to wybór taryfy dla lubiących długo rozmawiać). W tym wypadku, aby móc spać spokojnie, transmisję danych powinniśmy wyłączyć. Drugą opcją jest możliwość wykupienia tzw. bezpiecznego internetu. Jednak bezpieczeństwo, a właściwie troskę o nasz portfel każdy z operatorów definiuje inaczej, a co gorsze, nawet w ramach tej samej marki podejście różni się w zależności od wybranego planu taryfowego. Omawiamy poszczególne scenariusze.

Pakiety danych różnią się w zależności od tego, na którego operatora się zdecydujemy i ile jesteśmy skłonni zapłacić. Jedyne, na co musimy zwrócić uwagę, to czy operator, proponując nam pakiet transferu danych w abonamencie albo ofercie mix, definiuje go jako tzw. pakiet z lejkiem.

Lejek, jaki jest, każdy widzi: najpierw jest szeroko, a potem wąsko. Tak samo będzie w przypadku transferu: dopóki nie wyczerpiemy limitu, surfujemy z maksymalną możliwą dla sieci szybkością transferu. Kiedy danych zabraknie, zamiast narażać nas koszty czy też utratę dostępu do sieci, operator ogranicza szybkość. Niestety trudno niekiedy powiedzieć do jakiej wartości, bo np. T-mobile używa sformułowania "Operator zastrzega sobie możliwość zmiany prędkości po wykorzystaniu [pakietu]", Play mówi "będziesz mógł korzystać z Internetu przy zwolnionej prędkości", a Orange i T-Mobile w ofertach Mix wprost informują o transferze na poziomie 1. kb/s. W ostatnim przypadku jest to nawet mniej niż możliwości oferowane przez standard GPRS. Generalnie, jeśli szybkość spadnie, to właśnie do poziomu GPRS/EDGE, co w praktyce pozwala sprawdzić pocztę bądź porozmawiać za pomocą komunikatora tekstowego. Ale już raczej nie da się komfortowo oglądać strony w wersji desktopowej, i to z obrazkami.

Superoferta czy pułapka? Przeglądając bieżące oferty, natknęliśmy się na taryfy opisywane jako Bezpieczny Internet, w których koszt dostępu do internetu nas nie zrujnuje. W Orange w części ofert istnieje bezpieczny transfer, którego cena w praktyce kształtuje się następująco: do 1 MB –. 3 zł, do 300 MB – 10 zł, do 1 GB – 20 zł, potem prędkość spada do 16 kb/s. W T-Mobile w taryfach Minutowych koszty są następujące: do 1 MB – 3 zł, do 100 MB – 7 zł, potem następuje spadek szybkości. Tymczasem np. w taryfach multimedialnych za transfer 250 MB nic nie płacimy, a za 1 GB zapłacimy 10 zł, i dopiero wówczas nastąpi ograniczenie szybkości.

W Play, wybierając abonament bez pakietu, ale z opcją Bezpieczny Internet, również płacimy skokowo w zależności od zużycia transferu: 5 zł –. do 5 MB, 10 zł – do 250 MB, 20 zł – do 1 GB. W Plusie albo otrzymujemy ofertę pakietową z klasycznym lejkiem, albo ofertę próbną (którą możemy dezaktywować) zależną od taryfy: 250 MB za 7 zł lub 1 GB za 10 zł. W ofertach mix w Plusie można jednak napotkać takie promocje, jak np. „Oba Ma” czy „Bez limitu – Plus MIX bez telefonu z pakietem MB”. Oferta jest korzystna pozornie – 1 GB za 20 zł - gdyż po wykorzystaniu limitu szybkość transferu nie jest w żaden sposób ograniczana i nieświadom niczego użytkownik zaczyna płacić pełną stawkę za każdy bit danych. Rachunek rośnie błyskawicznie. Na tle konkurencji, oferta Orange wydaje się być najbardziej korzystna. Jest przejrzysta i gwarantuje bezpieczne korzystanie z internetu mobilnego w telefonie.

Jeśli mielibyśmy używać mobilnego urządzenia, w szczególności tabletu bez podłączania do sieci Wi-Fi, np. podczas dwóch tygodni wakacji, to transfer na poziomie 1–1,5 GB jest niezbędnym minimum. I to przy założeniu, że do YouTube’a zaglądać będziemy sporadycznie. Symulacja przeprowadzona za pomocą kalkulatora transferu Cyfrowego Polsatu wykazuje, że jeśli będziemy wysyłać dziennie 1. emaili, oglądać 3 krótkie filmiki, przez godzinę słuchać internetowego radia i surfować przez dwie godziny, powinno nam wystarczyć… ok. 2,8 GB transferu. Patrząc jednak trzeźwym okiem na wykorzystywanie mobilnych platform, trzeba powiedzieć, że 1-1,5 GB z lejkiem oferuje już komfort użytkowania. W domu, pracy i tam, gdzie to tylko możliwe, korzystamy z Wi-Fi, a w pociągu czy trasie – z transferu GSM. Pakiet 2-gigabajtowy w smartfonie powinien zaspokoić wszelkie nasze potrzeby, jeśli rozważnie będziemy oglądać strumieniowane filmy.

Pamiętajmy jednak, że mając urządzenie z szybką transmisją LTE, pokusa, by obejrzeć jak najlepszej jakości filmy, skutkuje zdecydowanie większym zużyciem danych. Nie ma się też co oszukiwać, że oferty z 25. MB w cenie abonamentu to „oferta multimedialna”. Taki limit wystarczy na okazjonalne sprawdzenie pozycji na mapie bądź poczty, ale o komforcie nie ma mowy. To jest bowiem pakiet minimum.

Trendy pokazują, że w przeciwieństwie do nas reszta świata chętnie korzysta z mobilnego internetu, wykorzystując go najczęściej do oglądania serwisów wideo. Według raportu Allot MobileTrends opublikowanego w lutym 201. roku generowały one aż 42 proc. ruchu, z czego 24 proc. pochodziło z połączeń z serwisem YouTube.

Przeprowadziliśmy test składający się z 10-minutowych sesji obejmujących: transfer filmów z serwisu YouTube (30,4 MB), odsłuchiwanie muzyki z serwisu Deezer (5,4. MB) oraz przeglądanie WWW w wersji desktop (6,51 MB) i Facebooka w wersji mobilnej (3,42 MB). W sumie te czynności pochłonęły 45,77 MB danych. Dodatkowe dziejące się w tle procesy zużyły dodatkowe magabajty, by ostatecznie dać wynik 47,38 MB. Gdybyśmy takie sesje robili trzy razy dziennie przez 30 dni w miesiącu, dałoby to w sumie 4,264 GB.

By nieprzyjemnie nie zaskoczył nas rachunek, podczas pobytu za granicą wyłączmy transfer danych w roamingu. W przypadku planu taryfowego bez lejka skorzystajmy z licznika danych i ustawmy alarm ostrzegający o wyczerpaniu limitu. Jeśli to możliwe, ustawmy też automatyczne wyłączenie transmisji komórkowej po przekroczeniu ustalonego progu.

Polecamy w wydaniu internetowym chip.pl: Poradnik: Jak ujarzmić CHMURĘ

-/sw/sw