Wiatry w atmosferze Jowisza. Ich prędkość jest przerażająca
Naukowcy od dawna obserwują potężne burze na Jowiszu. Ich szczególną uwagę przykuwa stały antycyklon, nazywany "Wielką Czerwoną Plamą", który istnieje tutaj od co najmniej kilkuset lat. Jak się okazuje, towarzyszące im wiatry mogą osiągnąć prędkość nawet 1450 kilometrów na godzinę.
Jowisz, będący największą planetą Układu Słonecznego znany jest z występowania częstych burz. Do tej pory naukowcy skupiali się przede wszystkim na obserwacjach "Wielkiej Czerwonej Plamy". Ostatnio udało im się jednak zmierzyć prędkość wiatrów występujących w pobliżu biegunów planety i okazało się, że jest ona znacznie większa i bardziej imponująca niż w przypadku wspomnianego, stałego antycyklonu. Eksperci swoje odkrycia przedstawili na łamach czasopisma "Astronomy and Astrophysics".
Wiatry o imponującej prędkości
Wiatry pojawiają się w stratosferze Jowisza, w pobliżu zorzy polarnej, którą można zaobserwować niedaleko biegunów. Ich prędkość osiąga nawet 1450 kilometrów na godzinę, czyli jest dwa razy większa niż prędkość wiatrów spotykanych w Wielkiej Czerwonej Plamie. Jak informuje portal Cnet.com, jest ona też trzy razy większa niż w przypadku najsilniejszych tornad, które występują na Ziemi.
Według astronoma Bilal Benmahi z Laboratoire d'Astrophysique de Bordeaux we Francji wiatry mogą zachowywać się jak gigantyczne wiry "o średnicy do czterech razy większej niż Ziemia i około 900 kilometrów wysokości". Są też unikalnym zjawiskiem meteorologicznym w naszym Układzie Słonecznym.
Eksperci byli zaskoczeni swoim odkryciem, ponieważ nie spodziewali się, że wiatry osiągają tak dużą prędkość. Zwłaszcza że brak chmur w tej części atmosfery utrudniał ich obserwacje i dotychczas niewiele o nich wiedziano. Dopiero wykorzystanie największego na świecie interferometru radiowego Atacama Large Millimeter Array, który znajduje się w Chile, umożliwiło przeprowadzenie takich badań. W ich trakcie naukowcy zbadali prędkość cząsteczek wprowadzonych do stratosfery Jowisza w wyniku uderzenia komety Shoemaker-Levy w latach 90.
