Warto dziś wyjrzeć przez okno. Na niebie zobaczymy superksiężyc

Superpełnia, nazywana również superksiężycem, to zjawisko astronomiczne występujące stosunkowo często. Określenie to odnosi się do pełni Księżyca, która ma miejsce w momencie gdy satelita znajduje się blisko perygeum swojej orbity – punktu najbliższego Ziemi. W zależności od tego, jak precyzyjnie skonstruujemy kryterium "blisko perygeum", superksiężyc może pojawiać się nawet kilka razy w roku.

Podczas superpełni Księżyc wydaje się większy i jaśniejszy niż w czasie przeciętnej pełni. Z danych NASA wynika, że różnica pomiędzy pełnią w perygeum (najbliżej Ziemi), a apogeum (najdalej od Ziemi) wynosi 14 proc. rozmiaru tarczy Księżyca, a jego blask wzrasta nawet o 30 proc.

Od kilku lat w polskich mediach popularne stało się używanie nazw pełni Księżyca wywodzących się z kultury rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej. Sierpniową pełnię określa się mianem Jesiotrowego Księżyca, gdyż w tym okresie łowi się najwięcej jesiotrów w Wielkich Jeziorach i Jeziorze Champlain. Alternatywna nazwa tej pełni to Księżyc Zielonej Kukurydzy.

Kolejna pełnia Księżyca przypada w poniedziałek, 19 sierpnia o godzinie 20:28. Księżyc wzejdzie o 20:10, a zajdzie o 4:18. Następna pełnia Księżyca będzie miała miejsce 18 września. Kolejne w tym roku wystąpią jeszcze 17 października, 15 listopada oraz 15 grudnia.

Księżyc widoczny jest na niebie gołym okiem, ale lepsze wrażenia zapewni obserwacja przez lornetkę. Pełnia nie jest jednak najlepszym czasem do podziwiania kraterów i gór na powierzchni Księżyca, ponieważ dobre warunki do obserwacji tej części satelity występują, gdy nie jest on w pełni. Wtedy kratery i ich cienie są malowniczo widoczne w pobliżu terminatora – linii pomiędzy oświetloną a nieoświetloną częścią Księżyca.