Turecki podsekretariat do spraw przemysłu obronnego (SSB) przekazał dowództwu tureckich wojsk lądowych pierwsze dwa zmodernizowane czołgi podstawowe M60T – oznaczone M60T1. W ceremonii, która odbyła się 9 lutego w Şerefli Koçhisar, wzięli udział minister sił zbrojnych Yaşar Güler, szef sztabu generalnego generał Metin Gürak, przewodniczący SSB Haluk Görgün, dowódca wojsk lądowych generał Selçuk Bayraktaroğlu oraz wielu innych przedstawicieli wojska i przemysłu obronnego.
– Trudności napotkane w konserwacji czołgów M60 modernizowanych przez zagraniczne firmy oraz problemy, z którymi borykają się kraje dostarczające części zamienne i usługi, sprawiły, że staliśmy się krajem badającym, rozwijającym, produkującym i przygotowującym autorskie rozwiązania – stwierdził Görgün.
– Dzięki temu projektowi modernizacyjnemu możemy pochwalić się kolejnym przykładem poziomu rozwoju osiągniętego przez turecki przemysł obronny – powiedział dyrektor generalny Aselsana, Ahmet Akyol. – Udowodniliśmy naszą samodzielność, podejmując się prac modernizacyjnych czołgów Leopard, należących do chilijskich wojsk lądowych, na drugim końcu świata, i obecnie jesteśmy w stanie w najlepszy możliwy sposób przeprowadzić modernizację wszystkich czołgów serii M, T i Leopard.
Pojawiające się informacje o dostawie M60T1 wywołały sporo szumu, gdyż rozpowszechniono wiadomość, jakoby wojska pancerne otworzyły się na kobiety, a pierwsza z nich weszła w skład załogi nowo zmodernizowanego czołgu. Należy jednak wyprowadzić odbiorców z błędu: czołgistka Büşra Doğru – w czasie testów pełniąca funkcję działonowego – jest cywilną inżynierką Aselsana. Skądinąd w czasie, gdy to ona odpowiadała za prowadzenie ognia, celność miała być na najwyższym poziomie. Turcja nie ma jednak planów realizacji programów szkoleniowych dla pań w wojskach pancernych na wzór tego w Izraelu. Ankara jeszcze długo nie otworzy tego rodzaju wojsk dla kobiet.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Prace modernizacyjne czołgów zainicjował SSB. 4 lipca 2022 r. podpisano z Aselsanem umowę na realizację projektu TİYK-M60T, którego celem finalnym były dostawy seryjnych zmodernizowanych czołgów. W ramach programu M60TM w miejsce izraelskiego systemu Knight czołgi otrzymały rodzimy system kierowania ogniem Volkan-M.
W skład sko wchodzą optoelektroniczny celownik działonowego i panoramiczny przyrząd obserwacyjno-celowniczy dowódcy, system dwupłaszczyznowej stabilizacji, elektryczny układ naprowadzania uzbrojenia, komputer balistyczny, czujniki i ulepszony interfejs użytkownika. Volkan-M ma znaleźć się w 160 pojazdach, a więc wszystkich, które zmodernizowano w ramach programu "Fırat".
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Czołg M60TM
Zintegrowano również nowy systemu dowodzenia i łączności. Czołgi wyposażano w dodatkowe opancerzenie opracowane i dostarczone przez Roketsana, a także w bardziej ergonomiczne siedziska załogi, których dostawy zagwarantowała firma T-Kalıp. Wyposażenie elektroniczne wymieniono w całości na sprzęt tureckiej produkcji. Zainstalowano również system obserwacji dookolnej składający się ze zintegrowanych niechłodzonych kamer termowizyjnych i kamer telewizyjnych działających w świetle dziennym. System zaprojektowano do ciągłego nadzoru, gdy czołg jest na postoju lub w ruchu.
Czołg ma także system ostrzegający o opromieniowaniu wiązką lasera TLUS, systemy obserwacji dookolnej Yamgöz, systemy nawigacji i nocny przyrząd obserwacyjny kierowcy ADIS. Na stropie wieży zamiast karabinu maszynowego M85 kal. 12,7 mm znalazł się zdalnie sterowany moduł uzbrojenia SARP z WKM. W tym miejscu można zainstalować granatnik automatyczny kal. 40 mm lub karabin maszynowy kal. 7,62 mm.
Już w 2022 r. odbyły się testy kwalifikacyjne, ale owiane były tajemnicą. Nie było informacji, że przebiegły bez problemów, ale też nie chwalono się sukcesami. Ostatecznie badania kwalifikacyjne przeciągnęły się do końcówki 2023 r. Tak naprawdę nie wiadomo, ile czołgów zostanie zmodernizowanych do standardu T1. Niektóre M60TM otrzymywały poszczególne elementy uzbrojenia i wyposażenia z programu TİYK-M60T (będącego wprost kontynuacją przedsięwzięcia Fırat-M60T). Z tymi podzespołami były testowane w warunkach bojowych w Afrinie w Syrii. Czołgi M60T odegrały ważną rolę w operacji "Tarcza Eufratu" rozpoczętej przez Turcję w 2016 r. przeciwko Da’isz.
Nie znamy również harmonogramu przyszłych prac ani dostaw kolejnych egzemplarzy. Równolegle czołgi są poddawane remontom. Integracja nowego sprzętu jest realizowana przez zakład remontowy w Kayseri w środkowej Turcji. Ankara nie ma innego wyjścia jak realizować dalej program TİYK-M60T wobec z jednej strony dużych potrzeb operacyjnych w Syrii, z drugiej zaś – ciągle niepewnej sytuacji Altaya, który wbrew szumnym zapowiedziom nie wejdzie zbyt szybko do użytku. Leciwe czołgi M60 – odmiennie niż na przykład w Hiszpanii, która zdecydowała się na ich wycofanie – otrzymują więc kilka albo kilkanaście lat szansy na służbę liniową.
Modernizacja M60T1, oprócz podniesienia ich wartości bojowej, ma również na celu uniezależnienie się od zagranicznych komponentów wykorzystywanych w M60T (wówczas o proces unowocześnienia dbały przedsiębiorstwa z Izraela). Suwerenność w zakresie modernizacji i utrzymania czołgów stałą się jednym z głównych założeń Ankary, która każdorazowo podkreśla konieczność uniezależnienia się od części z zagranicy. Wojska pancerne nie są tu wyjątkiem. Doskonałym przykładem są programy konstrukcji fregat typu İstanbul czy myśliwca Kaan albo ciągle będące w powijakach przedsięwzięcie zakładające powstanie niszczycieli obrony przeciwlotniczej HSHM (Hava Savunma Harbi Muhribi) typu TF-2000. Inicjatywy te wpisują się w szerszą strategię Turcji mającą na celu osiągnięcie całkowitej suwerenności w przemyśle obronnym.
Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora
