K1A2 w komplecie w wojskach pancernych Korei Południowej

W połowie września południowokoreańska agencja do spraw obrony DAPA poinformowała o zakończeniu procesu modernizacji wszystkich pozostających w służbie czołgów podstawowych K1A1 do standardu K1A2. Siły zbrojne Republiki Korei oczekiwały na czwartą partię pojazdów od listopada 2021 roku, a warto przypomnieć, że pierwszą transzę unowocześniono w latach 2013-2014.

Pojazdy pancerne przekazano do Daehanminguk Yuk-gun (wojsk lądowych) i Daehanminguk Haebyeongdae (korpusu piechoty morskiej). Nie ujawniono jednak informacji, ile pojazdów zawierała transza ani w jakim stosunku trafiły do poszczególnych rodzajów sił zbrojnych.

Dzięki podjętym pracom modernizacyjnym K1A2 dysponują lepszym potencjałem bojowym. Prace modernizacyjne na K1A1 od 2012 r. realizowało Hyundai Rotem. Unowocześnienie poprzedziły badania i ocena techniczna dokonana przez specjalistów wojskowej agencji ds. techniki i jakości (DATQ). Zasadniczym zamysłem było oczywiście sprostanie podstawowym wymogom obecnego i przyszłego pola walki. Dzięki temu przystosowano je do współpracy z bojowymi wozami piechoty K21 i czołgami podstawowymi K2 Black Panter. Modernizacja starszych wozów miała być łatwiejsza i tańsza, gdyż wykorzystywano w niej równolegle opracowywane i testowane rozwiązania dla K2 Black Panther.

Postawiono przede wszystkim na nowe wyposażenie elektroniczne. Wymieniono system zarządzania polem walki, systemy łączności zewnętrznej i interkom, a także układ nawigacji. Załoga otrzymała nowe cyfrowe wyświetlacze. Czołgi wyposażono w nowocześniejszy układ identyfikacji swój-obcy, aktywny system ochrony pojazdu typu soft-kill i układ klimatyzacji. Zwiększono świadomość sytuacyjną załogi dzięki montażowi dzienno-nocnych przednich i tylnych kamer obserwacyjnych kierowcy wspomagających jazdę.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Czołg o masie 54,5 t napędzany jest silnikiem wysokoprężnym MTU MB871 o mocy 1200 KM, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 65 km/h. Dzielność terenowa jest również na dobrym poziomie i wynosi 22 KM/t. Czołg na pełnym baku paliwa jest w stanie przejechać około 500 km. Obsługiwany jest przez czteroosobową załogę (dowódcę, kierowcę, działonowego oraz ładowniczego).

K1A2 uzbrojono w 120-mm armatę KM256 z lufą o długości 44 kalibrów (z zapasem 32 nabojów). Uzbrojenie to może strzelać pociskami kumulacyjnymi K277 (HEAT) i pociskami przeciwpancernymi K276 i K279, obu typu APFSDS. Ma być też przystosowana do użycia przeciwpancernych pocisków kierowanych wystrzeliwanych z lufy. Korean Smart Top-Attack Munition-II (KSTAM-II) mają zasięg pocisków od 2 do 8 km i są zdolne do rażenia wrogich pojazdów z górnej półsfery.

Jako głównie uzbrojenie opcjonalnie można zastosować armatę Hyundai WIA CN03 kal. 120 mm (z zapasem 32 nabojów). Uzbrojeniem pomocniczym są trzy karabiny maszynowe: km M2 lub K6 kal. 12,7 mm (przy włazie dowódcy), km M60D kal. 7,62 mm (przy włazie ładowniczego) oraz km M60E2-1 kal. 7,62 mm (współosiowy).

Przyjmowanie do służby kolejnych K2 Black Panter oraz modernizacja starszych typów, odpowiednio K1A1 do wersji K1A2 oraz K1 do wersji K1E1, jest jednym z priorytetów tamtejszych wojsk lądowych. Cały ten wysiłek ma pozwolić na wycofanie leciwych pojazdów rodziny M48A3K/A5K. K1E1 otrzymują nowy cyfrowy system zarządzania walką, cyfrowe radiostacje, co ma ułatwić komunikację i dowodzenie na najmniejszym szczeblu. W czołgach zlazły się również naziemny system identyfikacji swój-obcy i odbiornik układu nawigacji satelitarnej oraz tylna i przednia kamera obserwacyjna odpowiadające za wzrost świadomości sytuacyjnej.

Według The Military Balance 2024 Republika Korei dysponuje około tysiącem czołgów K1/K1E1 i ma też 490 K1A2. 450 służy w komponencie pancernym wojsk lądowych, zaś 40 sztuk w piechocie morskiej. Wszystkie powstały w latach 1999-2011, oczywiście w mniej zaawansowanej wersji K1A1. W przypadku K1A2 planowane, choć mgliście wyglądające, jest unowocześnienie do wersji A3, która miałaby charakteryzować się poprawioną ochroną balistyczną. Podniesienie standardu wszystkich K1 do K1E1 jest planowane na koniec 2024 r.

Bardzo możliwe, że powstanie również wersja K1E2 ze wzmocnionym pancerzem i lepszej jakości silnikiem o mocy 1320 KM (lub 1500 KM – ale w tym przypadku byłaby to wymiana całkowita). Ponadto w tym roku ma się zakończyć opracowanie rozwiązań umożliwiających prowadzenie walki w trybie zdalnego sterowania. Innymi słowy czołg powinien sam namierzyć i śledzić cele, pozostawiając operatorowi decyzję co do oddania strzału.

K1 – mimo że po licznych modyfikacjach – nadal stanowi kręgosłup wojsk pancernych Korei Południowej. Powstał jako pierwszy lokalnie wyprodukowany czołg i od tego wzięła się jego nazwa własna: ROKIT (Republic of Korea Indigenous Tank). Swoją genezę zawdzięcza zagrożeniu z Północy, a właściwie obecności czołgów T-62 sowieckiej proweniencji (zdjęcia satelitarne wykazywały, że rozpoczęła się ich produkcja w lokalnych zakładach).

Na początku lat 70. XX wieku zagrożony Seul zapragnął mieć najnowszą wersją czołgu M60. Waszyngton nie wyraził zgody, oferując w zamian używane M48 Pattony z zapasów sił amerykańskich stacjonujących na Półwyspie Koreańskim oraz pakiet modernizacyjny. Ostatecznie Seul otrzymał 25 M48A5 i pewną liczbę M48A3.

Jednocześnie unowocześnienie leciwych już na tamten czas uznano za niewystarczające i zadecydowano o opracowaniu i produkcji własnych czołgów, które do dziś są chlubą tamtejszej pancerki. Oczywiście odbyło się to przy udziale partnera zagranicznego (Chrysler) i na bazie technologii XM1, która doprowadziła do powstania M1 Abramsa, stąd wiele podobieństw między czołgami.