Demonstracja siły blisko NATO. Rosja rzadko wykonuje ten manewr
Rosja wysłała myśliwce Su-33 i MiG-31 do eskorty bombowców Tu-95MS nad neutralnymi wodami Morza Barentsa i Norweskiego. Działania były częścią misji demonstrującej siłę Kremla, przypominającą te z czasów zimnej wojny, donosi Bulgarian Military. Co ciekawe, Rosja rzadko wykorzystuje Su-33 do eksportowania bombowców strategicznych.
Samolot Su-33 lądujący na lotniskowcu Admirał Kuzniecow
Rosja zdecydowała się na użycie myśliwców Su-33 do eskorty strategicznych bombowców Tu-95MS, znanych również jako "Niedźwiedzie", podczas ich lotu nad neutralnymi wodami Morza Barentsa i Norweskiego. Misja ta, przypominająca ruchy Moskwy z czasów zimnej wojny, miała na celu demonstrację zdolności Rosji do projekcji siły powietrznej daleko poza jej granicami.
Su-33 eskortowały bombowce strategiczne Rosji
Bombowce były eskortowane przez uzbrojone MiG-31 oraz Su-33, co jest nietypowe, gdyż zazwyczaj takie zadania wykonują myśliwce MiG-31, Su-30SM lub Su-35S. W trakcie lotu rosyjskim maszynom na niektórych etapach towarzyszyły zagraniczne myśliwce, prawdopodobnie norweskie F-35 lub brytyjskie Typhoony, które często przechwytują samoloty Rosjan w tym regionie, donosi Bulgarian Military.
Użycie Su-33 może sugerować dwie rzeczy. Jedną z możliwości jest chęć rozszerzenia operacyjnego zastosowania tych myśliwców, zwłaszcza że jedyny rosyjski lotniskowiec, Admirał Kuzniecow, pozostaje w naprawie. Alternatywnie, mogło to być ćwiczenie integracyjne między rosyjskimi Siłami Powietrznymi a Marynarką Wojenną.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Zobacz także: Bo zdrowie jest najważniejsze! Biohacking w służbie ludzkości - Historie Jutra napędza PLAY #2
Myśliwiec Su-33
Su-33, znany również w kodyfikacji NATO jako Flanker-D, to pokładowy myśliwiec wielozadaniowy opracowany przez rosyjskie biuro konstrukcyjne Suchoja. Maszyna ta stanowi morską wersję słynnego Su-27, dostosowaną do operowania z pokładów lotniskowców, co wymagało wprowadzenia szeregu istotnych modyfikacji konstrukcyjnych.
Maszyna posiada m.in. wzmocnione podwozie, hak do lądowania na pokładzie oraz składane skrzydła, co ułatwia przechowywanie w ograniczonej przestrzeni hangarowej. Su-33 został zaprojektowany przede wszystkim do zapewnienia przewagi powietrznej nad morzem, ochrony grup uderzeniowych marynarki wojennej oraz przechwytywania wrogich samolotów. Może również pełnić funkcje uderzeniowe, atakując cele naziemne i nawodne.
Su-33 napędzają dwa silniki turbowentylatorowe Saturn AL-31F, które zapewniają mu prędkość maksymalną dochodzącą do 2,17 Ma (około 2 300 km/h) na dużych wysokościach. Zasięg operacyjny maszyny wynosi ok. 3 tys. km bez dodatkowych zbiorników paliwa, a zasięg z pełnym uzbrojeniem i w konfiguracji bojowej jest odpowiednio mniejszy, choć nadal znaczący dzięki możliwości tankowania w powietrzu. Su-33 charakteryzuje się dobrą manewrowością, co zawdzięcza między innymi dużym powierzchniom sterowym, lotkom przednim (kaczkom) oraz zaawansowanemu systemowi sterowania fly-by-wire.
Wyposażenie myśliwca obejmuje radar fazowany N001K, dostosowany do działania w trudnych warunkach morskich, oraz systemy elektrooptyczne i nawigacyjne, które wspierają pilota w zadaniach bojowych. Su-33 może przenosić szeroki wachlarz uzbrojenia: od pocisków powietrze-powietrze średniego i dalekiego zasięgu R-27 i R-77 po rakiety krótkiego zasięgu R-73, a także bomby kierowane i niekierowane oraz rakiety powietrze-ziemia. Jego uzbrojenie uzupełnia wbudowane działko GSz-30-1 kal. 30 mm.
