Remdesivir w walce z COVID-19. Oto, jak działa w ludzkim organizmie

Remdesivir nie jest nowym lekiem. Został opracowany w celu leczenia Eboli. Testowano go również pod kątem skuteczności w terapii SARS oraz MERS, dwóch innych koronawirusów, które atakują organizm w podobny sposób do SARS-CoV-2.

W ostatnich miesiącach sprawdzano natomiast zasadność jego podawania u pacjentów z COVID-19. Wyniki testów były na tyle obiecujące, że lek uzyskał zatwierdzenie licznych organów nadzoru i może być stosowany u chorujących na nowego koronawirusa.

Remdesivir nie jest szczepionką, więc nie może zapobiec infekcji. Zamiast tego działa poprzez atakowanie wirusa, gdy już rozprzestrzenia się w ciele. Przebieg tego procesu można przedstawić jako kilka następujących po sobie etapów.

Pierwszym z nich jest przedostanie się wirusa do ludzkiej komórki. Wirusy nie mogą się namnażać bez korzystania z mechanizmów wytwarzania białka w komórce. Najpierw muszą uzyskać dostęp do zdrowej komórki. Koronawirusy, podobnie jak ten, który powoduje COVID-19, mają powłokę kolczastych białek, które pozwalają im wiązać się z komórkami.

W trakcie drugiego etapu wirus łączy się z komórką i po wniknięciu do jej środka zaczyna uwalniać swoje RNA. Jest to kod genetyczny, który zawiera instrukcje do tworzenia kolejnych kopii wirusa.

Następnie kod genetyczny przekształca się w białka. Małe cząsteczki w komórkach gospodarza, zwane rybosomami, są przystosowane do odczytu materiału genetycznego. Kiedy RNA wirusa przechodzi przez rybosom, rybosom wytwarza białka wirusowe.

Białka wirusowe są potrzebne do tworzenia kopii wirusowego RNA, a także innych części wirusa, takich jak zewnętrzne elementy i jego błona. Gdy powstaje więcej białek i nici RNA, tworzy się więcej kopii wirusa, które wypełniają komórkę.

W kolejnym kroku części wirusowe wykorzystują mechanizmy w komórce gospodarza do połączenia się, tworząc kompletnego wirusa. Po całkowitym połączeniu wirus może opuścić komórkę, aby znaleźć inne zdrowe komórki i rozpocząć proces od nowa.

Remdesivir naśladuje część wirusowego RNA. Podczas procesu kopiowania przyczepia się do nici RNA. Po dołączeniu do niej lek zapobiega dalszemu kopiowaniu, pozostawiając nić RNA niekompletną i niezdolną do wytworzenia krytycznych części wirusa.

Hamowany przez lek cały proces replikacji zwalnia. Oznacza to, że gromadzonych jest mniej wirusów. Wadliwe wirusy z częściowym RNA nie mogą się replikować w innych komórkach. Dzięki temu pacjent może szybciej zwalczyć infekcję COVID-19.