Przebudzenie giganta. Czarna dziura zaczęła wysyłać tajemniczą energię
Znajduje się w centrum galaktyki i SDSS1335+0728 w gwiazdozbiorze Panny i oddalona jest o ponad 300 milionów lat świetlnych od Ziemi. Supermasywna czarna dziura przebudziła się z uśpienia i zaczęła wyrzucać silne strumienie promieniowania rentgenowskiego.
Czarna dziura Ansky oddalona jest od nas o przeszło 300 milionów lat i znajduje się w gwiazdozbiorze Panny. Od 2019 r. pozostaje nieustannie aktywna i swoim dziwnym zachowaniem przyciąga uwagę środowisk naukowych. To właśnie wtedy naukowcy zauważyli rozbłyski energii giganta, który przez dekady pozostawał uśpiony.
Obserwację tego zaskakującego zjawiska umożliwił teleskop XMM-Newton, który należy do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Dzięki zaawansowanej technologii badacze mogli zbadać jedne najbardziej tajemniczych kosmicznych wybuchów, które uwolniły ogromne ilości energii.
Co się dzieje z Ansky?
Czarna dziura Ansky przez przeszło sześć lat wysyła w meandry kosmosu silne promieniowanie rentgenowskie. Wybuchy są cykliczne i polegają na wyrzucie serii gwałtownych i jasnych strumieni energii. Naukowcy nie są jeszcze pewni, jaka jest przyczyna reaktywowania się tego kosmicznego giganta.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wybuchy promieniowania rentgenowskiego z Ansky są 10 razy dłuższe i 10 razy jaśniejsze niż typowe quasi-okresowe erupcje
Obecnie przyjęte modele stają się niewystarczające
Rozbłyski tego typu nie są na codziennością. Ich unikatowy charakter sprawia, że stają się wyjątkowo ciekawym obiektem badań. Jak podaje portal Science Alert, każda z erupcji trwa dziesięć razy dłużej i jest dziesięć razy jaśniejsza niż znane dotąd wyrzuty dżetów energii. Dodatkowo zjawisko cechuje się wyjątkowo długim okresem kadencji, trwającym około cztery i pół dnia. To wszystko sprawia, że obecnie przyjęte modele nie są wystarczające i nie tłumaczą tego fascynującego cyklu.
To pierwsza czarna dziura, którą zaobserwowaliśmy w momencie przejścia do stanu aktywnego
Implikacje dla przyszłych badań
Jasność Ansky zaskakuje. Dotychczasowe obserwacje wykazały, że wybuchy cechują się wyjątkowo szerokim zakresem długości fal, który obejmuje zarówno promieniowanie podczerwone, jak i rentgenowskie. ESA pokłada ogromne nadzieje w badaniach tej czarnej dziury. Obiekt ten może dostarczyć wielu wartościowych informacji obejmujących temat fal grawitacyjnych.
Myśleliśmy, że quasi-okresowe erupcje są wynikiem przechwytywania małych obiektów przez większe
Czarne dziury, choć same nie emitują światła, mogą być źródłem intensywnej aktywności w ich otoczeniu. Materiał wirujący wokół czarnej dziury osiąga ekstremalne temperatury, co prowadzi do emisji światła. Badania nad Ansky mogą pomóc w lepszym zrozumieniu ewolucji czarnych dziur i galaktyk.
Obecna wiedza wskazuje na to, że w centrum niemal każdej galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura. Są odległe i trudne do odkrycia, co uniemożliwia ich sprawne badania, dlatego nadal stanowią jedną z największych zagadek Wszechświata.