Pierwsze zdjęcie czarnej dziury już jest. Cały świat na to czekał

Wprawdzie jak pisze na Twitterze Marcin Jakubowski, chodzi nie o zdjęcie czarnej dziury, tylko o zdjęcie jej bliskiego otoczenia. Samej czarnej dziury nie da się sfotografować, bowiem ta z siebie niczego nie wypuszcza. Obserwujemy więc samą "okolicę". I po raz pierwszy mogliśmy ją zobaczyć:

Czarna dziura, która stała się centrum zainteresowań EHT znajduje się na środku galaktyki Panna A. Jej masa jest 6,5 miliarda razy większa od masy naszego Słońca.

EHT jest międzynarodową współpracą, która łączy istniejące teleskopy za pomocą nowatorskich pomysłów. Do wykonania jednej z najważniejszych fotografii w historii astronomii wykorzystano 9 teleskopów rozmieszczonych na całym świecie. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie obrazów o zdumiewającej rozdzielczości 10–20 mikrosekund, co odpowiada odczytaniu daty na monecie z odległości około 5 tysięcy kilometrów. Do tej pory nikt nigdy nie zobrazował tego, jak wygląda granica horyzontu zdarzeń, dlatego też dzisiejsza konferencja wzbudziła tyle emocji.

Obserwacje EHT zostały zakończone w kwietniu 2017 roku. Zebrane dane zostały wysłane do Stanów Zjednoczonych i Niemiec, gdzie były przetwarzane, a dziś, po dwóch latach możemy poznać efekt. Tak długi okres pomiędzy obserwacjami a wynikami jest zupełnie normalny w astronomii. Analiza danych jest ostrożnym i czasochłonnym procesem. Zwłaszcza jeśli jest ich ogromna ilość. Dane zebrane ze wszystkich ośmiu teleskopów zapisane zostały na dyskach twardych, które ważyły łącznie pół tony — zebrano 5 petabajtów danych.

Czarne dziury to zaginające rzeczywistość koncentracje materii w przestrzeni. Mogą powstać, kiedy gwiazda co najmniej pięć razy większa od masy naszego Słońca umiera spektakularną śmiercią w wybuchu supernowej. Zapadający się rdzeń z tej eksplozji przez potężną grawitację "wciąga” w swoje wnętrze wszystko wokół, również światło - stąd nazwa "czarna dziura".