Odkryto ją na dnie Bałtyku. To może być najstarsza taka struktura w Europie

Znalezisko to jest kamienną konstrukcją, która prawdopodobnie w przeszłości górowała nad terenem, który obecnie jest zatopiony pod wodami Bałtyku. Ta imponująca struktura rozciąga się na prawie kilometr wzdłuż wybrzeży Niemiec i ma formę ściany.

Naukowcy z Leibniz Institute for Baltic Sea Research natknęli się na tę konstrukcję zupełnie przypadkowo. Odkrycie miało miejsce podczas monitorowania wód Zatoki Meklemburskiej ze statku badawczego, którym podróżowali w ramach studenckiego rejsu naukowo-edukacyjnego.

Po bliższym zbadaniu zanurzonej ściany, którą nazwano Blinkerwall, okazało się, że składa się ona z około 1400 mniejszych kamieni i 300 większych głazów. Co więcej, te większe kamienie są tak ciężkie, że nawet grupa ludzi nie byłaby w stanie ich poruszyć.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Naukowcy z Leibniz Institute for Baltic Sea Research są podekscytowani tym odkryciem. Podkreślają, że konstrukcja pochodzi z epoki kamienia i została zbudowana ponad 10 tysięcy lat temu. Przez większość swojego istnienia była zatopiona pod wodami Bałtyku.

"Konstrukcje z epoki kamienia mogą zapewnić unikalny wgląd w kultury późnego glacjału i mezolitu wokół Morza Bałtyckiego - piszą badacze w swojej publikacji (https://doi.org/10.1073/pnas.2312008121). - Jednak niezwykle rzadko zdarza się, aby tego typu struktury przetrwały do naszych czasów na gęsto zaludnionym subkontynencie środkowoeuropejskim. Ta zachowała się pod wodą w zachodnim Bałtyku".

Badacze przeprowadzili analizy, które sugerują, że struktura została zbudowana przez grupy łowiecko-zbierackie żyjące na tych terenach. Prawdopodobnie postawiono ją nad brzegiem jeziora lub bagna. Po około 1500 latach istnienia zalały ją słone wody morskie, dzięki którym w doskonałym stanie przetrwała na dnie (21 metrów pod powierzchnią) do dnia dzisiejszego.

Chociaż przeznaczenie muru jest trudne do określenia i udowodnienia, specjaliści podejrzewają, że mógł służyć do wspomagania myśliwych podczas polowań na stada reniferów.

"Uciekające zwierzęta były zmuszone podążać wzdłuż takich konstrukcji, nie próbując przez nie przeskakiwać – wyjaśnia w wywiadzie dla "The Guardian" dr Jacob Geersen, główny autor publikacji. - Tworzyło się 'wąskie gardło' między taką ścianą a np. brzegiem jeziora lub drugą podobną strukturą".

Geersen dodaje, że istnieje możliwość, że druga ściana nadal pozostaje zakopana w osadach dna morskiego.

Biorąc pod uwagę konstrukcję i rozmiar muru, którego długość wynosi dokładnie 971 metry, a wysokość 1 metr, Geersen i jego współpracownicy wykluczają, aby mógł on powstać w wyniku jakichkolwiek naturalnych procesów, np. tsunami czy poruszającego się lodowca. Naukowcy szacują, że łączna masa konstrukcji wynosi 142 tony.

"Wszystko to stawia Blinkerwall w gronie najstarszych znanych przykładów architektury myśliwskiej na świecie i potencjalnie czyni go najstarszą megastrukturą wzniesioną przez człowieka w Europie" – stwierdzają naukowcy.

Teraz badacze planują ponownie odwiedzić miejsce znaleziska. Chcą zrekonstruować starożytny krajobraz i poszukać kości zwierzęcych lub ludzkich, pocisków używanych podczas polowań i innych artefaktów, które mogą być zakopane w osadach wokół ściany.