Niepokojące odkrycie na Arktyce. Naukowcy alarmują
Ludzkość staje przed kolejnym wyzwaniem. Jeśli lód na Arktyce roztopi się, to będziemy mieć spory problem. Poziom wód się podniesie, ale to nie koniec problemów.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Wieczna zmarzlina na półkuli północnej ukrywa niebezpieczne tajemnice. Według ostatnich badań, pod lodową kopułą znajdują się ogromne ilości rtęci. Nawet dwa razy więcej, niż łączne zasoby całego świata. Skalę zagrożenia można sobie wyobrazić. Badania prowadzono w 13 różnych rejonach Alaski, w latach 2004-2012.
Na podstawie próbek zebranych z odwiertów prowadzonych na Alasce, naukowcy z US Geological Survey oszacowali ilość rtęci. Według tych szacunków, znajduje się tam około 800 milionów kilogramów rtęci. Badacze sugerują, że złoża rtęci znajdują się tam od czasów ostatniej epoki lodowcowej.
Roztopienie się wiecznej zmarzliny i w efekcie przedostanie się rtęci do środowiska będzie miało bardzo poważne konsekwencje konsekwencje. Powszechnie wiadomo, że ten proces już trwa. Poprzez ocieplanie się klimatu w rejonach arktycznych, sprawa postępuje bardzo szybko.
"Gdyby wszystko pozostało zamrożone, nie mielibyśmy tego problemu, ale wiemy, że Ziemia się ociepla" - mówi główny autor badań, Paul Schuster, hydrolog.
Rtęć występuje naturalnie w wielu miejscach na naszej planecie. Jej powstanie wiąże się z materią organiczną. Na Arktyce jednak dzieje się to w wyjątkowy sposób. Naturalnie, gdy roślinność umiera i gnije, rozkłada się a rtęć jest uwalniana do atmosfery. Na terenach arktycznych rośliny często nie rozkładają się w pełni, a pozostają zamrożone. W efekcie rtęć nagromadzona w szczątkach roślin zbiera się i może zostać uwolniona, gdy zmarzlina się roztopi.
Proces roztapiania się zmarzliny trwa, a naukowcy uważają że zajmie on wiele lat. Do 2100 roku obszary Arktyki mogą się skurczyć od 30 nawet do 99 proc. Wprowadzenie rtęci do ekosystemów Ziemi doprowadzi w większości przypadków do ich zniszczenia. Zależy od ilości pierwiastka, jaka faktycznie zostanie uwolniona.
