Niebywałe odkrycie w kosmosie. Nie wiedzą, jak to wytłumaczyć

Ta niezwykła planeta, nazwana WASP-193b, jest o połowę większa od Jowisza, ale jednocześnie siedmiokrotnie mniej masywna. Co więcej, jej skład jest zdominowany przez wodór i hel, co nadaje jej gęstość porównywalną do waty cukrowej.

Khalid Barkaoui, pierwszy autor publikacji, wyjaśnia, że "WASP-139b to druga najmniej gęsta planeta odkryta do tej pory, po Kepler-51d, która jest jednak dużo mniejsza". Dodaje, że "jej ekstremalnie niska gęstość czyni ją prawdziwą anomalią pośród ponad pięciu tysięcy egzoplanet odkrytych do tej pory. Tej ekstremalnie niskiej gęstości nie da się wytłumaczyć standardowymi modelami napromieniowanych gazowych olbrzymów, nawet przy najbardziej entuzjastycznych scenariuszach i braku wewnętrznego jądra".

Odkrycie tej niezwykłej planety zostało dokonane dzięki międzynarodowemu programowi badawczemu Wide Angle Search for Planets (WASP), który wykorzystuje automatyczne teleskopy umieszczone w różnych częściach Ziemi. Ustalono również, że WASP-193b okrąża swoją macierzystą gwiazdę, WASP-193, co 6,25 dnia.

Badacze z Uniwersytetu w Liege wykorzystali do swoich badań obserwatoria TRAPPIST-South, SPECULOOS-South oraz Europejskie Obserwatorium Południowe, które są zlokalizowane w Chile. Okazało się, że gęstość WASP-193b wynosi zaledwie 0,059 grama na centymetr sześcienny. Dla porównania, Jowisz, największa planeta w naszym Układzie Słonecznym, ma gęstość równą 5,51 grama na centymetr sześcienny. Naukowcy zwracają uwagę, że jednym z najbardziej zbliżonych pod względem gęstości materiałów jest wata cukrowa.

"Ta planeta jest tak lekka, że trudno jest wymyślić ciało stałe o podobnej gęstości. Powód dla którego planeta ma podobną gęstość do waty cukrowej jest taki, że wata jest zbudowana prawie w całości z powietrza. Tymczasem planeta jest krótko mówiąc superpuszysta" - wyjaśniają naukowcy.

Według nich, WASP-193b składa się głównie z wodoru i helu, podobnie jak inne gazowe olbrzymy. Jednak w jej przypadku gazy te tworzą olbrzymią atmosferę, która rozciąga się na dziesiątki tysięcy kilometrów dalej niż atmosfera Jowisza. Żadna obecna teoria nie jest w stanie tego wytłumaczyć.

Badacze są przekonani, że do utrzymania takiej struktury planety potrzebne są duże ilości energii pochodzącej z jej wnętrza. Nie wiadomo jednak, skąd ta energia się bierze.

"WASP-193b to kosmiczna zagadka. Jej rozwiązanie będzie wymagało więcej pracy obserwacyjnej i teoretycznej. Szczególnie potrzebna będzie analiza atmosfery, którą można przeprowadzić z pomocą JWST i wyniki skonfrontować z teoretycznymi mechanizmami, które mogą ewentualnie mogą doprowadzić do tak dużego rozdęcia atmosfery" – podsumowuje dr Barkaoui.