Najstarsze w Europie ślady człowiekowatych. Niebywałe, z kiedy pochodzą

Na łamach pisma "Earth-Science Reviews" opublikowano artykuł, za pośrednictwem którego naukowcy sugerują, że najstarsze w Europie ślady człowiekowatych znajdują się na Półwyspie Iberyjskim i liczą aż 1,3 mln lat.

czaszka
czaszka
Źródło zdjęć: © unsplash
oprac. MT

Badania nad ewolucją i migracją ludzi stale przynoszą nowe odkrycia. Jednym z najbardziej fascynujących pytań jest to, jak człowiek przebył drogę z Afryki do Europy. Najnowsze odkrycia na stanowiskach archeologicznych w Orce, położonej na południu Hiszpanii, rzucają nowe światło na tę kwestię.

Zagadki ewolucji człowieka. Jak Homo sapiens dotarł do Europy?

Ślady człowieka znalezione w Orce, datowane na 1,3 mln lat, są najstarszymi, jakie odkryto w Europie. To wyjątkowe znalezisko wspiera teorię, że człowiekiowate, czyli hominidy, przybyły do Europy przez Gibraltar. Wcześniej zakładano, że migracja mogła odbywać się od strony wschodniej, drugą stroną Morza Śródziemnego. Badania te prowadził zespół Lluisa Giberta z Uniwersytetu w Barcelonie.

Nowe datowanie tych śladów opiera się na analizie danych paleomagnetycznych z regionu Orce. Technika ta bazuje na badaniu zmian biegunów magnetycznych Ziemi, które wynikają z jej wewnętrznej dynamiki. Te zmiany są zapisywane w minerałach i mogą być dokładnie datowane.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Precyzyjne dane

Dzięki długim i licznie występującym warstwom osadowym w Orce, uzyskane dane są niezwykle precyzyjne. To pozwala naukowcom dokładniej określić, kiedy człowiekiowate pojawiły się w Europie, co stanowi kolejny krok w rozwikłaniu zagadek ludzkiej ewolucji.

"Wyjątkowość tych stanowisk polega na tym, że znajduje się tu bardzo długa sekwencja warstw osadowych, licząca ponad osiemdziesiąt metrów długości" – wyjaśnił Gibert dodając, że najczęściej tego rodzaju stanowiska znajdują się w jaskiniach lub w bardzo krótkich sekwencjach stratygraficznych i tym samym nie umożliwiają rekonstrukcji długich sekwencji paleomagnetycznych, w których można znaleźć różne magnetyczne odwrócenia biegunów.

W ustaleniach naukowcom miały pomóc również badania szczątków fauny znalezionych na różnych stanowiskach w Orce. Różniła się ona bowiem w zależności od okresu. Porównano ją z fauną znalezioną na stanowiskach wczesnoplejstoceńskich w innych częściach Europy.

Źródło artykułu:PAP
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (59)