Najstarsze pochówki. Pogrzeby ludzi sprzed 100 tys. lat
Praktyki funeralne mogą okazać się starsze, niż nam się wydawało. Badania w jaskini Tinshemet wskazują na wspólne praktyki neandertalczyków i homo sapiens sięgające 100 tys. w przeszłość.
Praktyki funeralne sprzed 100 tys. lat. mat. poglądowy
Około 100 tys. lat temu w jaskini Tinshemet w Izraelu pochowano pięć osób, a wraz z nimi złożono zwierzęce szczątki i czerwoną ochrę. Badania opublikowane w "Nature Human Behaviour", sugerują, że różne grupy hominidów, w tym neandertalczycy, przyjęły podobne zwyczaje, co wskazuje na aktywny kontakt między nimi, dzięki któremu zachodziła wymiana zwyczajów i dzielenie się rozwiązaniami technologicznymi.
– Większość homininów z tego okresu to hybrydy. Mają jednolitą kulturę, ponieważ uczą się od siebie nawzajem, ale pochodzą z różnych puli genetycznych, które tutaj się mieszają.
Wspólne praktyki kulturowe
Naukowcy odkryli, że różne klany ludzkie stosowały te same strategie łowieckie i metody wytwarzania narzędzi. Profesor Yossi Zaidner w rozmowie z IFLScience podkreśla, że te populacje miały jednolitą kulturę, mimo że pochodziły z różnych grup genetycznych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Ważne jest, że te praktyki występują tylko w Lewancie i tylko w tym okresie. Nie mamy ich wcześniej ani później. Zbierając te cztery aspekty razem, widzimy wyraźną jednolitość zachowań we wszystkich miejscach
W regionie Lewantu dokonano odkrycia najstarszych znanych pochówków ludzkich, które datowane są na okres sprzed 100 do 110 tysięcy lat. Miejsca takie jak Qafzeh, Skhul, Tabun oraz Nesher Ramla sugerują, że różne gatunki hominidów mogły żyć obok siebie, współdzieląc wiedzę i doświadczenia, co przekładało się na podobne zwyczaje, w tym funeralne.
Jednolita kultura i podobne rozwiązania technologiczne
Nowe badania ujawniają, że technologie kamienne w jaskini Tinshemet odpowiadają technologii tej z Levallois, co potwierdza teorie o wzajemnym przekazywaniu wiedzy i uczeniu się od siebie. Wymiana informacji sprawiła, że między gatunkami w regionie występowała jednolitość kulturową. Badacze wyjaśniają, że ten proces produkcji i wymiana kulturowa musiała być przekazywana.
Jak podaje portal IFL Science, szczątki zwierząt z tych miejsc sugerują, że hominidy z Lewantu koncentrowały się na polowaniu na duże roślinożerne ssaki, takie jak tury i konie. Autorzy badania podkreślają, że reakcje kulturowe na śmierć były podobne we wszystkich miejscach.
Symboliczne myślenie wczesnych ludzi
Zastosowanie ochry w praktykach pogrzebowych świadczy o rozwoju myślenia symbolicznego i przeżywaniu żałoby. Obecność takich elementów sugeruje, że interakcje między różnymi grupami ludzkimi mogły prowadzić do powstania skomplikowanych zachowań społecznych i interakcji większych grup osobników z różnych gatunków.
