Najlepsze technologiczne rozwiązania tworzy natura? Zobacz, czego uczą nas mrówki i pszczoły

Mrówki poszukują pokarmu losowo. Gdy już go odnajdą, najczęściej wybierają najkrótszą drogę prowadzącą do pożywienia, tak by reszta mogła do niego najszybciej dotrzeć. Jak to się dzieje? Po prostu zostawiają za sobą ślad składający się z feromonów. Jednak ten z czasem wyparowuje, więc im krótsza droga, tym większa szansa, że reszta zdąży go wyczuć - stąd umiejętność mrówek do wyszukania najszybszej ścieżki. Ich sposób zainspirował również naukowców, którzy stworzyli tak zwany algorytm mrówkowy. Przydaje się on do wyznaczania najkrótszych tras pojazdów czy w sieciach telekomunikacyjnych. Wirtualni agenci, opierający swą pracę na zachowaniu mrówek, przez co kolejne centrale mają możliwość zwiększenia przepustowości poprzez unikanie przeciążonych odcinków - czytamy w opracowaniu na zsi.ii.us.edu.pl.

Ciała zwierząt oraz to, jak się poruszają, wielokrotnie było inspiracją dla twórców robotów i dronów. Dzięki temu powstały urządzenia w kształcie węża czy ptaka. “Skopiowanie” wyglądu nie tylko pozwoliło rozwiązać problemy z poruszaniem - takie latające czy wijące się sprzęty od razu mają doskonały kamuflaż:

Naśladowanie zachowań zwierząt czy owadów w przyszłości może naturze… pomóc. Na przykład naukowcy z Politechniki Warszawskiej już od 4 lat pracują nad automatycznym systemem do zapylania roślin. Stworzyli robota jeżdżącego i latającego, który z powodzeniem może wspomóc pszczoły, które w wyniku chorób wymierają i słabną. Naukowcy z PW przede wszystkim chcą skupić się na jeżdżącym zapylającym robocie, który jest łatwiejszy w sterowaniu i wydajniejszy - może pracować dłużej.

Plastry miodu nie powstają “ot tak” - zdaniem naukowców, owady konstruują je tak, by zużyć jak najmniej materiału. Nic więc dziwnego, że sposób ułożenia ścian czy krawędzi jest dla wielu wzorem do naśladowania. Tę metodę wykorzystuje się w konstrukcji niemożliwych do przebicia bezawaryjnych opon do samochodów bojowych czy nadwozia do bolidów F1.

Dzięki owadom udało się naukowcom zmodyfikować budowę diod LED. Klasyczne diody mają o 50 proc. słabsze światło niż te diody, które są inspirowane świetlikami. Światło, które wydobywa się z odwłoka świetlików w mniejszym stopniu odbija się do wnętrza. Zewnętrzne pofałdowania powierzchni diody opracowane zostały na wzór budowy oskórka świetlików - informował PAP.

Polscy naukowcy z Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej zainspirowani naturą postanowili stworzyć sztuczny liść, który nie tylko pozbyłby się dwutlenku węgla, ale i przy okazji produkował paliwo. Urządzenie ma składać się z dwóch części, pełniących te same funkcje co fotosystemy w przyrodzie.

- Z naszego punktu widzenia, najbardziej interesujące są np. metan (CH4) lub metanol (CH3OH), ponieważ można je ponownie wykorzystać jako paliwa. Tym samym zamyka się cykl obiegu CO2 powstającego jako produkt spalania. Nasze podejście jest o tyle nowatorskie, że chcemy w całym procesie zastosować katalizator wykorzystujący grafen. Chcemy zaprojektować i stworzyć prototyp nieorganicznego urządzenia, posiadającego podobne właściwości, co naturalny liść do przetwarzania CO2 - tłumaczy dr Bartłomiej Szyja na stronie uczelni.

Badania potrwają trzy lata. Ekipa naukowców przewiduje, że ich rozwiązanie mogłoby przyjąć się w przemyśle paliwowym. Sami jednak przyznają, że przed nimi długa droga, by tak się stało.

Przemysły medyczne i kosmetologiczne wykorzystują zwierzęta do testowania swoich produktów. To wiąże się z ich cierpieniem. Na szczęście już powstają urządzenia, które zachowują się tak samo, jak ludzkie ciało. I to właśnie na nich można przeprowadzać wszelkie próby leków.

Naukowcy z Uniwersytetu w Toronto opracowali urządzenie, które nazwali AngioChip. To miniaturowa, przestrzenna struktura, na której można wyhodować tkankę, która naśladuje działanie i funkcje ludzkiego organizmu - pisaliśmy w artykule “Czy to koniec z testowaniem leków i kosmetyków na zwierzętach?”. Ich dokonanie jest przełomowe, bowiem udało im się zbudować modele wątroby i serca, które działały dokładnie w ten sam sposób, jak prawdziwe organy. Model serca generował nawet rytmiczne drgania, tak jak bicie ludzkiego narządu.