MiG‑31. Rosjanie wciąż stawiają na te myśliwce. Maszyny biorą udział w nowej misji

MiG-31 to dwumiejscowy, naddźwiękowy ciężki myśliwiec przechwytujący, będący podstawą obrony powietrznej w Rosji. Prototyp maszyny odbył swój dziewiczy lot w 1975 roku. Produkcja samolotu rozpoczęła się dwa lata później i potrwała aż do 1994 roku. Od tamtego czasu, myśliwiec przeszedł sporą ilość modernizacji, dzięki którym wciąż bierze udział w ważnych misjach, zajmując kluczowe miejsce w szeregach Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej.

Według założeń samolot miał być połączeniem maszyn Tu-128 i MiG-25. Pierwsza z nich charakteryzowała się bardzo dużym zasięgiem, natomiast druga imponującą prędkością. Fuzja tych dwóch elementów to nie jedyna cecha, która wyróżnia MiG-31 na tle innych myśliwców. W wersji B, został on wyposażony w radar Zasłon-M, pozwalający na śledzenie jednocześnie 24 celów powietrznych i umożliwiający atak na 6 z nich. Zasięg wykrywania wynosi ponad 320 kilometrów, a niszczenie celów możliwe jest na dystansie 280 km z użyciem pocisków rakietowych R-37 (RWW-BD).

Z powodu zmian organizacyjnych w rosyjskim lotnictwie w latach 90. XX wieku opracowano także wielozadaniową odmianę samolotu oznaczoną jako MiG-31FE, którą zaoferowano na rynku międzynarodowym w wersji eksportowej. Została ona ulepszona do przenoszenia kierowanego i niekierowanego uzbrojenia powietrze-ziemia.

Oprócz wyżej wymienionych wersji, opracowano także MiG-31M z awangardowym radiolokatorem Zasłon-M o potężnych możliwościach. Rozwój maszyny zakończył się jednak na etapie stworzenia prototypu.

Poniżej prezentujemy szczegółowe dane dotyczące rosyjskiej maszyny:

• Napęd - 2 x Sołowiew D-30F
• Ciąg - 93 kN (152 kN z dopalaniem)
• Rozpiętość - 13,46 m
• Długość - 20,62 m
• Wysokość - 6,15 m
• Powierzchnia nośna - 61,60 metrów kwadratowych
• Masa własna - 21 850 kg
• Masa startowa - 46 200 kg
• Prędkość maksymalna - 2,83 Ma
• Prędkość wznoszenia - 208 m/s
• Pułap - 20 600 m
• Zasięg - 5 000 kilometrów
• Rozbieg - 1,2 km
• Dobieg - 800 metrów

Do końca 2020 roku w Rosyjskich Siłach Powietrznych modernizację miało przejść 80 z około 250 ciężkich myśliwców MiG-31. Dostawy maszyn wciąż trwają.

Niektóre zmodernizowane samoloty zostały przystosowane do przenoszenia hipersonicznych pocisków balistycznych Ch-47M2 Kindżał, które mogą służyć od rażenia celów strategicznych na dystansie 1 000 kilometrów. Wersja myśliwców została oznaczona jako MiG-31K.

Czytaj także: B-52. Samolot stworzony do przenoszenia bomb jądrowych. Armia USA wciąż na niego stawia

Kilka tygodni temu Rosjanie poinformowali o rozmieszczeniu ciężkich myśliwców dalekiego zasięgu w zmodernizowanej wersji MiG-31BM na Nowej Ziemi oraz na Czukotce, którą od Alaski dzieli jedynie Cieśnina Beringa. Celem decyzji jest zwiększenie kontroli nad Arktyką oraz "Północną Drogą Morską”, czyli sezonowym szlakiem żeglugowym.

- Zmodernizowane myśliwce przechwytujące MiG-31BM na archipelagu Nowa Ziemia znacznie rozszerzą zasięg działania samolotów myśliwskich Floty Północnej w Arktyce i znacznie zwiększą kontrolowaną przestrzeń powietrzną nad Północnym Szlakiem Morskim - poinformowało dowództwo Floty Północnej, która od 1 stycznia stała się odrębnym okręgiem wojskowym.

Działania tamtejszego wojska mają na celu zwiększenie kontrolowanego obszaru dla potencjalnej eksploatacji złóż surowców kopalnych oraz tras komunikacyjnych.

8 lutego 2021 roku służby prasowe rosyjskiej Floty Północnej poinformowały, że dokonano pierwszej rotacji załóg MiG-31BM pełniących służbę w Arktyce. Przy okazji oświadczono, że w ciągu miesiąca, od kiedy maszyny zaczęły pełnić służbę na tamtejszych terenach, nie doszło do naruszenia granicy Rosji.

Zobacz także: Rosja opracowała nowe wozy bojowe. Kraj chce zarobić fortunę na Bumierangach