Kontynent się rozpada. Pękniecie nieustannie rośnie

Afryka Wschodnia jest miejscem dynamicznych procesów geologicznych od bardzo dawna. Naukowcy zwracają uwagę na skomplikowane ruchy tektoniczne, które w przyszłości oddzielą Półwysep Somalijski od reszty kontynentu, tworząc nowy obszar morski.

Nawet mimo braku spektakularnych zjawisk na danym obszarze, takich jak trzęsienia ziemi czy erupcje wulkanów, w głębokich warstwach Ziemi dzieją się znaczące procesy. Liczne ruchy tektoniczne w ciągu kilku milionów lat mogą doprowadzić do powstania nowego obszaru morskiego.

Szczelina wschodnioafrykańska (afrykańska strefa ryftu) staje się coraz bardziej widoczna na mapach fizycznych kontynentu. Obejmuje dwa główne pęknięcia w skorupie ziemskiej: jedno biegnie przez Etiopię i Kenię, a drugie zakreśla łuk od Ugandy do Malawi. Pęknięcia i trzęsienia ziemi występują głównie prostopadle do szczeliny, sugerując, że główna linia ryftu mogła się przesunąć.

Badania oparte na symulacjach komputerowych, które wykorzystują dane satelitarne, potwierdzają proces rozciągania kontynentu. W astenosferze, czyli górnej warstwie płaszcza ziemskiego o grubości ok. 100 kilometrów, zachodzą deformacje wywierające nacisk na litosferę. Grubość tej warstwy waha się od 10 do 100 kilometrów, a gdy naprężenia osiągają krytyczną wartość, dochodzi do trzęsień ziemi i pęknięć powierzchni.

Kontynenty Ziemi są w ciągłym ruchu w efekcie aktywności płyt tektonicznych. Mechanizm ten, znany jako tektonika płyt, składa się z kilku kluczowych zjawisk, takich jak dryf kontynentalny (płyty kontynentalne unoszą się na płynnej astenosferze), subdukcja (jedna płyta zanurza się pod drugą) czy tansformacja (dwie płyty przesuwają się poziomo i równolegle względem siebie).

Takie zjawiska geologiczne kształtują naszą planetę od milionów lat, wpływając na formę i położenie lądów.