Kiedyś żyły dłużej. Naukowcy potwierdzają

Wczesne ssaki, które żyły w erze jurajskiej, czyli w czasach, gdy na Ziemi dominowały dinozaury, miały znacznie dłuższe życie niż ich współczesne odpowiedniki - takie są wyniki badań naukowych, które ukazały się na łamach prestiżowego pisma naukowego "Science Advances".

Badacze przeprowadzili szczegółową analizę skamieniałości wczesnych ssaków z epoki jurajskiej, co pozwoliło im stwierdzić, że te zwierzęta żyły stosunkowo długo. Kluczowym elementem tych badań była analiza pierścieni przyrostowych zębów, które dostarczyły naukowcom cennych informacji na temat długości życia i tempa wzrostu tych ssaków. Analiza ta pozwoliła również określić wiek, w którym te zwierzęta osiągały dojrzałość płciową.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Badania, które zostały opublikowane na stronie internetowej Uniwersytetu w Bonn, były prowadzone przez zespoły naukowców z Uniwersytetu w Bonn w Niemczech oraz Queen Mary University w Londynie w Wielkiej Brytanii.

W ramach tych badań naukowcy analizowali skamieniałości różnych gatunków ssaków jurajskich oraz ich poprzedników. Skamieniałości te zostały odnalezione w różnych miejscach, takich jak Portugalia, Walia i Wielka Brytania (Oxforshire). Wśród analizowanych gatunków znalazł się Dryolestes, który osiągał dojrzałość płciową w wieku czterech lat, oraz Haldanodon, który żył od 11 do 14 lat. Znaleziska te pochodziły z okresu między 200 a 150 milionami lat temu.

"Nigdy wcześniej nie byliśmy w stanie zrekonstruować schematów wzrostu tych wczesnych ssaków z taką precyzją" - mówi Elis Newham z Queen Mary University of London.

Zespół naukowców korzystał z techniki znanego jako tomografia rentgenowska synchrotronowa. W tej technice elektrony są przyspieszane do prędkości zbliżonej do prędkości światła, co odróżnia ją od tradycyjnego obrazowania rentgenowskiego.

Dzięki tej technice naukowcy byli w stanie uzyskać obrazy o znacznie wyższej jakości niż te, które można uzyskać za pomocą konwencjonalnej mikrotomografii rentgenowskiej.

Naukowcy byli w stanie zobrazować drobne pierścienie wzrostu w tkance kostnej, która mocuje zęby do szczęki. "Pierścienie te są podobne do tych, które można znaleźć u drzew, ale są one znacznie mniejsze i można je zobaczyć tylko pod mikroskopem" - wyjaśnia prof. Thomas Martin z Uniwersytetu w Bonn.

Badania te pokazały, że pierwsze oznaki schematów wzrostu, które są charakterystyczne dla współczesnych ssaków, takie jak przyspieszenie wzrostu w okresie dojrzewania, zaczęły pojawiać się około 150 milionów lat temu.

Wczesne ssaki rosły znacznie wolniej niż ich współczesne odpowiedniki, ale żyły znacznie dłużej. Ich długość życia wynosiła od ośmiu do czternastu lat, podczas gdy dzisiejsze małe ssaki, takie jak myszy, żyją zazwyczaj tylko jeden lub dwa lata. Wczesne ssaki potrzebowały jednak kilku lat, aby osiągnąć dojrzałość płciową, podczas gdy ich współczesne odpowiedniki osiągają dojrzałość płciową już po kilku miesiącach.