Juno uchwyciła obce dźwięki. Pochodzą z kosmosu
Bezzałogowa sonda kosmiczna o nazwie Juno została wystrzelona 5 sierpnia 2011 roku. Po niemal pięciu latach od startu, Juno weszła na orbitę wokół Jowisza, więc od tej pory można było skupić się na prowadzeniu badań tego olbrzyma Układu Słonecznego.
NASA/JPL-Caltech/SwRI/Univ of Iowa 
Sonda należąca do NASA została wyposażona w liczne instrumenty służące do badań Jowisza. W tej chwili zgromadzone dane pozwoliły uzyskać kosmiczne dźwięki, które robią prawdziwą furorę. Zanim przejdziemy dalej, warto zacząć od tego, że w przestrzeni kosmicznej występuje próżnia, co uniemożliwia rozchodzenie się fal dźwiękowych. Dźwięk można opisać jako drgania cząsteczek, więc jeśli brakuje wspomnianych cząsteczek (próżnia), wtedy nie mamy czego wprawić w drgania i tym samym nie ma mowy o… występowaniu dźwięków.
Nie zmienia to jednak faktu, że naukowcy wykorzystują specjalistyczne instrumenty, które służą im do gromadzenia rozmaitych danych. Przykładem może być chociażby rejestrowanie pola magnetycznego, które występuje w okolicy Jowisza oraz jego księżyca – Ganimedesa. Pomimo tego, że w danym miejscu nie ma na przykład cząsteczek gazu, w których mogłyby się rozchodzić fale dźwiękowe, to jest wiele innych zjawisk, które da się zarejestrować odpowiednimi instrumentami.
Kosmiczne dźwięki z sondy Juno
Dzięki skorzystaniu z narzędzia o nazwie "Juno’s Waves instrument", można było zarejestrować dane pochodzące z pobliskiej magnetosfery. Sonda dokonała pomiarów w trakcie bliskiego przelotu nad Ganimedesem, a następnie naukowcy przekształcili te dane w ścieżkę audio, którą możemy potraktować jak kosmiczne dźwięki, swego rodzaju śpiew planety i jej księżyca.
Naukowcy nieustannie analizują pozyskiwane informacje i próbują lepiej zrozumieć pola magnetyczne występujące w przestrzeni obok Ganimedesa. Jest to możliwe właśnie dzięki sondzie Juno.
Ganimedes to fascynujące miejsce
Ganimedes jest nie tylko największym księżycem Jowisza, ale również największym księżycem w całym Układzie Słonecznym. Jakby tego było mało, Ganimedes ma średnicę większą od pierwszej planety okrążającej Słońce, czyli od Merkurego.
Wielu ludzi intryguje fakt, że pod lodową skorupą Ganimedesa prawdopodobnie istnieje niezwykle głęboki ocean. Jest również taka możliwość, że to kilka mniejszych oceanów, które są oddzielone grubymi warstwami lodu. Kolejna ciekawostka jest taka, że ten księżyc Jowisza wytwarza swoje własne pole magnetyczne, co jest możliwe ze względu na obecność metalicznego, płynnego jądra.
