Inwazyjne szkodniki. Azjatyckie szerszenie zagrażają ekosystemom Europy
Naukowcy z Uniwersytetu Exeter odkryli, że azjatyckie szerszenie konsumują ponad 1,4 tys. gatunków owadów. Zwierzęta te stanowią poważne zagrożenie dla ekosystemów Europy. Badacze podkreślają, że jest to bardzo ekspansywny gatunek i wywiera ogromny wpływ na środowisko w którym się pojawi.
Kolejny gatunek azjatyckiego szerszenia pojawił się w Europie.
Azjatyckie szerszenie znane są z polowania na pszczoły miodne. Jak się okazuje są znacznie bardziej niebezpieczne dla ekosystemów niż wcześniej sądzono. Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Exeter wykazały, że te inwazyjne drapieżniki konsumują ponad 1,4 tys. gatunków owadów, w tym kluczowych zapylaczy.
Analiza próbek owadów z Francji, Hiszpanii, Jersey i Wielkiej Brytanii ujawniła, że ich dieta jest niezwykle zróżnicowana. Oprócz pszczół miodnych, szerszenie polują na osy, muchy, chrząszcze, motyle, ćmy, a nawet pająki. Szerokie spektrum ofiar sprawia, że pojawienie się szerszeni a nowych terytoriach znacząco wpływa na środowisko, co potwierdza badanie opublikowane w "Science of The Total Environment".
Owady są zagrożeniem dla bioróżnorodności i rolnictwa
Azjatyckie szerszenie rozprzestrzeniają się szybko w Europie Zachodniej, co stanowi dodatkowe zagrożenie dla już malejących populacji owadów. Dr Siffreya Pedersen z Uniwersytetu Exeter podkreśla, że ich dieta zmienia się w zależności od sezonu i regionu, co czyni je jeszcze bardziej nieprzewidywalnymi.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Ofiarami szerszeni padają najistotniejsi zapylacze
Badanie wykazało, że spośród 50 najczęściej spożywanych gatunków bezkręgowców, 43 odwiedzają kwiaty, w tym trzy główne europejskie zapylacze: pszczoła miodna, trzmiel ziemny i trzmiel rudonogi. To odkrycie podkreśla, jak poważny zagrożeniem dla rolnictwa i bioróżnorodności są szerszenie.
Badanie dostarcza istotnych dowodów na to, że szerszenie mogą wywrzeć ogromny wpływ na europejską faunę i florę.Naukowcy apelują o dalsze działania w celu kontrolowania ich populacji i ochrony lokalnych gatunków owadów.
