Inkowie wykorzystywali obcięte głowy jako trofea. Eksponowały ich siłę i nieustępliwość

Inkowie, lud andyjski, żyjący w okresie prekolumbijskim zdominował Amerykę Południową w XVI wieku. Rządzili największym imperium tamtych czasów pomimo tego, że ich rzekoma liczebność nie przekraczała 100 tys. osób.

Nie stanowiło to problemu w sprawowaniu władzy nad blisko 10 mln ludzi. Jednak to ogromne, złożone społeczeństwo w końcu się skończyło, a naukowcy dalej zastanawiają się nad losem Inków.

Badacze i historycy zafascynowani militarną potęga Inków postanowili przeanalizować wykorzystywane metody rządzenia i techniki walki, które skutecznie powstrzymywały wrogów przed atakiem.

Naukowcy przyjrzeli się znaleziskom archeologicznym, a szczególnie ostatnim odkryciom w dolinie Copiapó w północnym Chile.

Inkowie wykorzystywali przemoc ideologiczną, aby zapewnić sobie posłuszeństwo wśród podwładnych. Jej brutalność wzrosła w latach 1476–1534 n.e.

Bezprecedensowe formy przemocy uwzględniały nabijanie na pale i obcinanie ludzkich głów. Ciała zabitych były po prostu wyrzucane. Nikt nie chował zmarłych, a ich okaleczone zwłoki miały być przestrogą dla tych, którzy zechcą przeciwstawić się rządzącym.

Odcięte głowy były szczególnie eksponowane w nowo podbitych regionach. Krwawe trofea miały symbolizować waleczność i nieustępliwość Inków, a także eliminować potencjalne niepokoje społeczne.

- Performatywne użycie szokujących i bezwzględnych przejawów przemocy mogło pomóc w zachowaniu kontroli politycznej i gwarantować przestrzeganie zasad Inków – zauważają naukowcy odpowiedzialni za badanie.

Rytualnie odcięte szczątki głów odnaleziono w Iglesia Colorada, dużej osadzie w regionie, gdzie Inkowie rutynowo wydobywali miedź.

Odkryte czaszki należały do osób w wieku od 11 do 30 lat. Wszystkie posiadały podobne modyfikacje, co wskazuje, że były wykorzystywane jako trofea, chociaż naukowcy zaznaczają, że nie można tego ostatecznie potwierdzić. Wymagane są dalsze badania w regionie.

Źródło: Interesting Engineering.