Drony Bayraktar TB2 na Ukrainie. Postrach rosyjskiego wojska

Drony Bayraktar TB2 to turecka konstrukcja klasy MALE (medium-altitude long-endurance) mogąca według producenta operować w powietrzu przez 27 godzin zazwyczaj na pułapie 5,5 km, a maksymalnie na 7,6 km.

Drony wykazały się dużą skutecznością, podczas azersko-armeńskiego konfliktu w Górskim Karabachu trwającego od 27 października do 10 listopada 2020 roku. Przyniosło to firmie Baykar Makina bardzo duży rozgłos, a do klientów dołączyła w 2021 roku Polska.

Azerowie wykorzystujący te drony zdołali zadawać Ormianom ogromne straty podczas gdy ci nie byli ich w stanie skutecznie zwalczać. Teraz widzimy powtórkę sytuacji podczas konfliktu na wschodzie, gdzie Ukraińcom udaje się nawet upolować rosyjskie zestawy przeciwlotnicze 9A316 BUK M2 przy pomocy tych dronów.

Ukraina zawarła umowę na dostawy pierwszych 6 dronów wraz z naziemnymi stacjami kontroli, dwoma mobilnymi terminalami kontroli oraz 200 kierowanych bomb typu MAM-L i MAM-C jeszcze pod koniec 2018 roku za 69 mln USD.

Drony były następnie używane w walce ze wspieranymi przez Rosję separatystami na wschodzie kraju. Rok później Ukraina zamówiła dodatkowe 12 maszyn. To nie był koniec, ponieważ jeszcze w ubiegłym roku Ukraina chciała pozyskać następne 24 maszyny informował Defense News.

Drony Bayraktar TB2 charakteryzują się długością 6,5 m, rozpiętość skrzydeł wynosi 12 m, a maksymalna masa startowa to 700 kg, z czego 150 kg to ładunek, na który składają się głowice obserwacyjne wykorzystujące kamery działające w podczerwieni lub radar typu AESA oraz uzbrojenie podwieszane na czterech pylonach.

Można na nich podwiesić bomby kierowane laserowo od MAM-C i MAM-L Rokestan. Pierwsza waży 6,5 kg i ma zasięg 8 km, a jej wielofunkcyjna głowica bojowa pozwala na niszczenie piechoty oraz lekkich pojazdów opancerzonych. Z kolei MAM-L to już cięższa bomba o masie 22 kg o zasięgu 15 km wyposażona w głowicę kumulacyjną (przeciwpancerną), odłamkowo-burzącą lub termobaryczną.

Dron w zależności od zastosowanej stacji kontrolnej może być oddalony od operatora o 150 lub nawet 300 km. Oczywiście drony TB2 mają też funkcję automatycznego powrotu po zgubieniu sygnału oraz wykorzystują inercyjny system nawigacji (INS) jeśli GPS nie jest dostępne. Obsługa też jest bardzo prosta, ponieważ dron ma funkcję automatycznego startu bądź lądowania.

Drony Bayraktar TB2 powstały jako skutek amerykańskiego embarga na dostawy bezzałogowych maszyn do Turcji nałożonego z powodu obaw, że te mogą zostać wykorzystane do walki z Kurdami. W ten sposób skoro Turcy nie byli w stanie pozyskać tego typu uzbrojenia samodzielnie, to podjęli własne próby jego stworzenia.

Przełom nastąpił dzięki Selçukowi Bayraktarowi, byłemu studentowi MIT z tytułem magistra z zakresu kontroli manewrów śmigłowców bezzałogowych. Ten po powrocie do kraju dokonał transformacji rodzimej firmy Bayraktar Makina zajmującej się produkcją części samochodowych w przedsiębiorstwo obronne. Jego dzieła zdobyły uznanie w kraju oraz po 2020 roku także sławę międzynarodową.